Perfect Italo (door @MarcvdHaas)

Italo. Wiki zegt er dit over: "Kenmerken [van Italo] zijn de strakke beat, verlevendigd met veel synthesizers, vaak pianoriffs en het veelvuldig herhalen van een gemakkelijk na te zingen Engelstalige zin die los lijkt te staan van het refrein." Wiki heeft misschien technisch gelijk, alleen zegt dit natuurlijk helemaal niets over wat het in de jaren '80 bij mensen losmaakte. Wij zien onszelf in ieder geval weer staan in de Pacha van La Pineda (ja, dat had de Pacha in Ibiza moeten zijn, maar wisten wij veel, we dachten ook dat je stoned werd van thee). We zagen daar onze eerste lasershow, onze eerste travo, onze eerste dronken Brit en hoorde voor het eerst hoe Italo moest klinken (maar ja, wisten wij veel hoe we er op moesten dansen, we dachten ook dat je ging trippen van kaneel). En nu heeft Marc deze Perfect gemaakt. En het werkt nog steeds (en thee en kaneel nog steeds niet!).

HIERRR moet je zijn voor de download van de losse tracks, HIERRR voor Marcs bonusmix. En hieronder het verhaal van Marc, die letterlijk alles uit de kast heeft gehaald om deze Perfect te maken.


"Italo, house avant-la-lettre. Enerzijds slechte zang en kazige teksten, anderzijds - de belangrijkste zijde wat mij betreft - de rauwe energie van het elektronische geluid; riffs, arpeggio’s en de four-to-the-floor. Als ik niet was gevallen voor Italo was het met house en mij ook nooit wat geworden.

Ergens in ‘79 begon ik met draaien. Eerst een drive-in show met vrienden (opbouwen voor winkelsluitingstijd, zodat je nog nieuwe onderdelen kon kopen als er iets kapot was...), en als we niet draaiden: stappen. In de eerste helft van de jaren '80 rees voor de zaterdagavond de vraag: wordt het de Marathon met Eric Benjamin in Den Haag of de Flora Palace met Peter Duikersloot in Amsterdam? Het werd vaak de Marathon, want dat was maar 20 minuten rijden vanuit Leiden. De Marathon was, in tegenstelling tot de Flora Palace, verre van hip: een houten interieur met karrenwielen aan het plafond, doordrenkt met de geur van Paco Rabanne. Nee, het was de muziek: volop Italo. Den Haag was toen sowieso een uitzondering in danceland; nergens was Italo zo groot. Radio Stad Den Haag zond het de hele dag uit en je platen kocht je bij LP Top Honderd of Rhythm Import (geen familie van de Amsterdamse Rhythm Import).

Intussen werd ik DJ in discotheek Samantha’s in Leiden. Iedere week platen kopen met eigenaresse Loes. We kregen geen geld mee om platen te kopen, nee, ze wilde altijd mee. Na een tijd waren ze het gewend in de platenwinkels, maar het bleef een raar gezicht: 2 jongens van rond de 20 met een dik veertigjarige oude vrijster. Ze had haar discotheek genoemd naar een Engels hotel waar ze ooit een hartstochtelijk weekend had beleefd met een getrouwde man. Bij iedere plaat kwam haar vraag ‘of het al een hit was?’ en ‘kan deze ook als single in plaats van 12”?’. Wij antwoordden standaard met respectievelijk 'ja' en 'nee'.

De vrijdag was mijn avond (als DJ Marco Polo) en het meeste naar mijn zin had ik het als ik mijn blokje Italo draaide. Ja, in discotheken als Samantha’s draaide je in blokjes... Geïnspireerd door Ben Liebrand's In The Mix en bezoeken aan eerdergenoemde discotheken mixte ik met brakke Lenco’s - Loes vond SL1200’s te duur. Plaatjes aan elkaar praten was gelukkig passé. In ‘86 ging ik in dienst en onderbrak het draaien met anderhalf jaar. Kort na mijn afzwaaien kwam ik tijdens een van mijn platenruns in Amsterdam in aanraking met de eerste houseplaten en was meteen verkocht. DJ Marco Polo werd DJ Marque en de Italo vergeten.

Tijdens een BBQ van een gezamenlijke vriend sprak ik met Guuz Hoogaerts over muziek en vertelde over mijn draaiverleden en Italo-zwak. Het resultaat van die ontmoeting is deze Perfect Italo, mijn favoriete Italo-platen. Mijn mixtapes uit die tijd zijn inmiddels verdwenen, alleen de multomap waarin ik braaf alle tracklistings van mijn tapes opschreef heb ik altijd bewaard en bleek een goede hulp bij het samenstellen. Ik wil Mark den Hartog van studio Zownd bedanken voor een aantal tweaks en DJ Kosmo (Ronald Walgreen) voor de ontbrekende stukjes. En natuurlijk dank aan Guuz Hoogaerts."

Meer info van Marc over de gebruikte tracks in de reacties.

Tweet