9 juni 2011

@MartenDePaepe doet het zo - Roy Orbison coveren

Singer-songwriter Marten de Paepe is de afgelopen tijd druk geweest met de voorbereidingen van zijn tweede album. Voor de afwisseling coverde hij een liedje van Roy Orbison, vriend en filmmaker Ramses Singeling maakte er een video bij. Marten vertelt hoe cover en video tot stand kwamen en wat hij ermee wil bereiken: 'Een maand geleden kreeg ik een mailtje van muziekuitgeverij BMG met de vraag een liedje van Roy Orbison te coveren. Ik kende zijn muziek niet goed. Orbison was voor mij iemand met een grote, zwarte zonnebril die met een hoge, bibberige stem enigszins belegen composities zong [foei, Marten!]. Hoewel ik niet heel veel met hem had, leek het mij een uitdaging om een liedje te bewerken waar ik zelf nooit op zou zijn gekomen. Ik zei dus ja. BMG mailde daarop een enthousiaste reactie van Roy's weduwe Barbara, initiatiefnemer van het project. Ze had me op Facebook gevonden, vond me ‘cute’ en ‘adorable’. Nu kon ik niet meer terug.
Aangezien ik zelf geen liedjes van Orbison kende, plaatste ik een oproep op Facebook. In Dreams kreeg de meeste stemmen. Geen gemakkelijke keus, bijna onmogelijk om te zingen. Orbison klimt een octaaf of 3 in het lied. Buiten Tom Jones heb ik niemand kunnen vinden die dit kan. Op YouTube zijn talloze voorbeelden te vinden van mensen die tegen het einde van het liedje met rood aangelopen hoofd enkel een hees gepiep uitbrengen. Gelukkig mocht ik het liedje volledig herschrijven. Dit bleek niet slechts een kwestie van alles een paar tonen lager spelen. 'In Dreams' heeft een onnavolgbare structuur, zonder herhaling, waarbij ook nog eens gebruik wordt gemaakt van vingerbrekende akkoorden. Ik had me behoorlijk verkeken op Orbisons zangkwaliteiten en zijn talent om liedjes te schrijven! Met mijn respect voor Orbison groeide mijn vastberadenheid de cover tot een goed einde te brengen.




Vele dagen zwoegen later wist ik het liedje uit te kleden tot zijn essentie. Het werd een fluisterzacht folkliedje. Dromerig en wat droevig, zoals bij een liedje over onbereikbare liefde past. In al mijn enthousiasme was ik vergeten dat Barbara had gevraagd om een making-of film te maken. Ik belde Ramses of hij alsnog een film kon maken over de totstandkoming. Al snel bedacht hij het idee van een minidocumentaire over hoe een jonge muzikant uit Nederland Roy Orbison ontdekt en zijn liefde deelt met fans van het eerste uur. Buitenlandse kijkers van de video – daarvan zouden er veel kunnen zijn aangezien muzikanten uit de hele wereld worden gevraagd mee te werken aan dit project – wilden we een kijkje geven in de keuken van een Nederlandse muzikant en de leefwereld van Nederlandse Orbison-fans. Zo gezegd zo gedaan. Ik vond fans via Google, enige mailtjes en telefoontjes later maakte ik de eerste afspraken. Fans vonden het leuk om te horen dat hun held nog steeds indruk maakt op een jonge generatie en werkten maar al te graag mee.

We trapten af bij Ab Roos in Pijnacker, Orbison-fan van het eerste uur. Ab won in 1991 De 64.000 Gulden Vraag van Jos Brink. Het programma is een soort Weekend Miljonairs, met als belangrijkste verschil dat alle vragen over 1 onderwerp gaan, in dit geval Roy Orbison. Ab bewijst tijdens de show een levende Orbison-encyclopedie te zijn. Waar Ramses en ik stiekem op hoopten gebeurde: toen ik het liedje op zijn hobbykamer speelde, zong Ab spontaan mee. Twee generaties mannen, volstrekte vreemden van elkaar, stonden zij aan zij Orbison te zingen. Muziek verbroedert.

Na Ab gingen we op bezoek bij Ad Swart in Lelystad, de eerste winnaar van Hennie Huismans Soundmixshow in 1985. Hij boekte wat minder succes met de overwinning dan Marco Borsato, maar staat nog altijd graag als Orbison op de planken. Vooral in Duitsland schijnt hij goed te boeren. We hadden gehoopt Ad in vol ornaat te filmen, maar bril en pak waren helaas achtergebleven in een gitaarkoffer bij een vorig optreden. Het ontmoedigde Ad niet om luidkeels het lied mee te zingen voor zijn voordeur.

Volgende halte was mijn ouderlijk huis in Almelo. Hier filmden we de platenkast, de plek waar ik Roy Orbison voor het eerst leerde kennen. Mijn ouders waren aanvankelijk wat bang voor de camera, maar ontdooiden snel. Tot slot namen we op in mijn studio annex souterrain in Amersfoort, de plaats waar ik het liedje opnam.' Zie hier het resultaat:



'De film wordt hopelijk warm ontvangen door Orbison-fans in binnen- en buitenland [vandaar de ondertiteling]. Ad en Ab hebben toegezegd de video te verspreiden onder hun vrienden. De Nederlandse Orbison fanschare is bovendien goed vertegenwoordigd op Facebook, dus succes lijkt verzekerd. Voor Amerikanen moet het een hilarisch gezicht zijn om een jonge muzikant met Orbison-fans op leeftijd door het groene knollenland te zien trekken en in Hollandse huiskamers te zien samenspelen. Wat begon als een simpele vraag van BMG leidde in korte tijd tot een wilde reis met gitaar en filmcamera langs alle uithoeken van Nederland.'

Dank voor jullie verhaal en film, Marten en Ramses. Download binnenkort te halen bij een iTunes Store bij u in de buurt!

Geen opmerkingen: