Na jaren door een figuurlijke draaideur van muzikanten te zijn gegaan met zijn band/project Sidewalk, vindt
Coen van der Horst het 3 jaar geleden tijd voor een andere aanpak. Hij besluit zijn debuutalbum op te nemen, met zijn beste liedjes, een professionele producer en band. Producer Arno Krabman (Only Seven Left, Jeroen van de Boom, Marsman) geeft goede raad: een compleet album is duur. Neem het in 3 delen op, 3 ep'tjes, zodat je geld kunt sparen en ondertussen aandacht voor je muziek genereert.Zo gezegd, zo gedaan. Coen: 'Mijn eerste ep Have Heart, Will Travel gaf ik gratis weg via Bandcamp. Omdat het verhaal erachter interessant was (3 ep's = 1 album) werd ik geïnterviewd en ook gedraaid op lokale radiostations in Limburg, Groningen en Brabant. Vergis je niet: die hebben stiekem een groot bereik! Ook Arno's naam en CV zorgden ervoor dat mensen in 'het wereldje' wilden luisteren.
In ruil voor mijn muziek moesten downloaders op Bandcamp hun e-mailadres achterlaten. Zo groeide mijn mailinglijst, die ik inzette om tijdens 3FM Serious Request donaties te vragen, gedraaid te worden of te vragen of mensen op mijn nummer wilde stemmen in de 2 Minuten Show van Bazz op KinkFM. Allebei met succes. Zo werd ik bij 3FM uitgenodigd om binnen een uur een nummer te schrijven en spelen, en via KinkFM speelde ik in Paradiso.
Bij de opvolger, They Say The World Is Turning, ging ik hetzelfde rijtje af, inclusief recensies in verschillende bladen en online. Maar hier ging het fout. Voor de tweede ep vroeg ik geld, na succesverhalen van andere bands gehoord te hebben. Dat was stom. Ik verkocht er slechts 65, in tegenstelling tot de 500+ downloads van de eerste. Zoals lezers van deze blog weten, is Niels er heilig van overtuigd dat je als beginnend artiest niet op inkomsten moet mikken, maar aandacht [daarom]. Hier hoort volgens mij nog iets bij: Ik wil geen geld van fans, ik wil hun e-mailadres.
Gratis muziek = bezoekers = luisteraars = (wellicht) fans = fans kopen muziek, merchandise en alles wat je nog meer de deur uit doet.
Inmiddels is ep #3 af en dus ook mijn album, Tuesday's A Day To Remember. Ik heb 250 cd's laten persen, want ik merk dat mijn muziek ook een wat oudere doelgroep aanspreekt die nog cd's koopt. Downloaden en dan op cd branden 'voor in de auto' is voor velen toch teveel moeite. Ook echte fans willen een cd, want ze willen je steunen. En daar komen kosten bij kijken.
KostenEr zijn verschillende partijen in Nederland die je een totaalpakket bieden om alles te laten drukken/persen. Omdat ik in de grafische sector werk, wilde ik kijken of het goedkoper kan. Dat lukte.Voor cd-boekjes: flyeralarm.com, een van origine Duitse site, maar met een Nederlandse subsite (inclusief telefoonnummer). Een boekje van 16 pagina's, full color, 135 grams glanzend papier kost incl. verzendkosten €184,93.
Jewelcases + full color inlaycard haalde ik bij salisbury.nl. Een totaalaanbieder, die €900+ vroeg voor het complete pakket, excl. geperste cd's. 250 jewelcases (transparante cd-doosjes) + 250 inlaycards (full color, beide kanten) kostte mij inclusief verzendkosten €205,28.
Cd's: rockers.pl. Poolse persfabriek, Engels (mail)contact verloopt perfect. Het minimale aantal van 500 cd's kost inclusief verzendkosten €325,-.
In totaal was ik voor 250 cd's €715,21 kwijt. Dat is per cd nog geen €3. En dan heb ik nog 250 geperste cd's over.'
Alles apart inkopen loont dus de moeite. Volgende blogpost: hoe Coen als compleet onbekende artiest promotie doet, fans beloont, een goed verhaal moet hebben en op een succesvolle manier poortwachters (dj's, programmeurs) benadert. Niet voor niets hoofdstuk #1, #3 resp. #4 in mijn boek...