Twitter-strip: persoonlijke klantenservice (vervolg)

Deze verscheen gisteren in mijn Twitter timeline:

Age stuurde me dit waarschijnlijk omdat de opvallende Twitter-klantenservice van KLM voorkwam in een presentatie van Erwin, met daarin ook mijn eigen webcare-ervaring:

Dus stuurde ik Age's Tweet door naar Erwin:

Waar ging het nu precies om? Onderstaande Tweets kreeg je als je zocht op '#KLM' en '#fail' (da's internets voor 'mislukt', 'slechte service' of 'volkomen ruk'). Van onder naar boven lezen:

Blijkbaar was Jacqueline teleurgesteld in KLM's service en wilde ze dat oplossen danwel haar teleurstelling delen via Twitter. KLM reageerde ook:

Hoe de vork precies in de steel zat werd me niet helemaal duidelijk, maar er was rook dus vuur. Dat maakte me nieuwsgierig...

Vanmorgen vond ik dit in mijn Inbox:

En dit op Twitter, met een kopie naar Jacqueline (jammer dat de C mist...):

Het was KLM's klantenservice op Twitter blijkbaar opgevallen dat Age, Erwin en ik de discussie met en rond Jacqueline volgden. Dit nu vind ik het mooiste moment van dit verhaal: jaren geleden had ik het als intimiderend en ongewenst ervaren als KLM mij ongevraagd benaderde, nu onderstrepen hun (re-)acties op Twitter juist dat KLM bewust en actief omgaat met klanten en gesignaleerde klachten. Goed! Ik laat in het midden wie in deze discussie het gelijk aan zijn zijde heeft, maar maakte graag gebruik van KLM's aanbod:

En ontving daarna deze mail van KLM:

Wat mij betreft een open en geloofwaardige uitleg van de situatie en KLM's standpunt. Uitermate vervelend voor Jacqueline, maar in mijn ogen niet onredelijk van KLM. Uiteraard heb ik Jacqueline om een reactie gevraagd:

Ik update deze post zodra Jacqueline reageert. Dat lijkt me het minste voor wie zijn ongenoegen via Twitter uit. UPDATE: Jacqueline's kant van het verhaal en haar mening over KLM's 'Online Reputation Management' staat inmiddels in de reacties onder deze post.

Eerdere Twitter-strips: Persoonlijke klantenservice én sales in 2010, Hoe onzinnige Kyteman-geruchten ontstaan (en worden gerectificeerd), De ondergang én opkomst van Voicst op Twitter, Bepaal zelf de prijs van je Silence Is Sexy-CD en De wonderlijke avonturen van The Gasoline Brothers (onderaan).

Tweet

Een gouden horloge

Vandaag is officieel mijn laatste dag als manager van Colin Benders en marketeer van Kyteman's Hiphop Orkest. Een gouden horloge en een afscheidsreceptie zit er niet in, wel een moment om nog even bij stil te staan. Niet met het zoveelste linkje naar "Sorry" of bedankje aan het adres van Colin, alle Orkestleden en iedereen om het Orkest heen die ruim 2 jaar keihard werken tot zo'n groot genoegen maakten. Dat weten ze allang.

Sinds de aankondiging van mijn vertrek ben ik bezig dit blog te vertalen naar een dode-bomen-variant. Ik ben inmiddels een pagina of 10 ver, dus moet nog flink aan de bak. Gestart ben ik met het Kyteman-verhaal vanaf december 2007, met daarin alle meevallers, tegenslagen, lachsalvo's, huilbuien, sex, drugs en rock 'n' roll zoals ik me die herinner. Kortom: 'Kyteman doet het zo', maar dan op echt papier. Vandaag, als herinnering aan een aaneenschakeling van hoogtepunten en voorproefje op Het Groot EHPO Boek (werktitel), één van de sleutelmomenten die ik in dat eerste hoofdstuk uit de doeken doe:

"Nadat ik halverwege 2008 de organisatie van de Culturele Zondag overtuigd had onze debuutshow te verplaatsen naar Tivoli De Helling, maakte ik een afspraak met programmeur Johan Gijsen. Op het afgesproken tijdstip kwam ik Tivoli binnen, waar Johan mij vriendelijk maar zonder omhaal begroette met “Wat wil je precies, Aalberts?” Hij had haast, want moest een vergadering in. We stapten de kleedkamer binnen en hielden onze jassen aan. Johan kende Colin uit het Utrechtse live circuit, zijn optredens met C-Mon & Kypski, Relax, Voicst en andere bands. Johan en ik kenden elkaar ook al enkele jaren; ik woon praktisch tegenover zijn zaal. Ik lichtte kort toe wat onze plannen waren, de gesprekken met Donica [organisatie van de Culturele Zondag], Productiehuis Oost-Nederland (ON) en ons voornemen om het eerste optreden van Vredenburg naar zijn kleine zaal te verplaatsen. Het slechte nieuws bewaarde ik voor het laatst: financiering van het geheel was, ondanks de bijdrage van de Culturele Zondag en ON’s betrokkenheid, nog steeds een probleem met 21 orkestleden, licht, geluid, productie, begeleiding en minimaal 12 repetities. Op dat moment waren zes minuten van ons gesprek verstreken. Johan stond op, op het punt om zijn vergadering in te gaan, en zei langs z’n neus weg: “De zaal is OK en je mag de deur houden”. Hij schold ons daarmee de huur van De Helling kwijt en sponsorde ons plan, bij een uitverkocht huis, met 450 tickets à €6. In zevenenhalve minuut hadden we een grote kostenpost geschrapt en €2.700 aan ons budget toegevoegd. Maar belangrijker: Johan bewees een fantastische programmeur te zijn, met een neus voor idiote, maar veelbelovende muzikale ideeën. Hij staat daarmee aan de basis van het succes van Kyteman’s Hiphop Orkest. Nog geen half jaar later bewezen we zijn gelijk: in no-time verkochten we tweemaal Tivoli's grote zaal uit, waarna Johan mij verbijsterd belde: "We kunnen zeker 4 maar misschien wel 5 shows doen, Niels. Serieus!"

Johan bedankt voor de kortste en meest effectieve vergadering ooit. Held! Kruip ik nu weer achter m'n typemachine, delete de Twitter-search 'Kyteman' en drink een glas op 2 fantastische jaren. Proost!

Morgen de kwartaalcijfers van dit blog.

Tweet

Perfect SXSW (door @sandeman en @frankdrank)

DJ Sandeman en Frank Kimenai van Incubate waren vorige week in Austin, Texas om het SXSW festival bij te wonen. Wij niet, wij waren hier en lazen de jaloersmakend Tweets & verslagen en namen ons heilig voor volgend jaar erbij te zijn. Anyways, om het leed iets te verzachten voor de thuisblijvers maakten zij een Perfect SXSW (die echter het omgekeerde effect heeft, want nu weten we zéker dat we iets bijzonders gemist hebben).

HIER kun je 'm downloaden voor Mac & PC.

Enjoy!

Tweet

"Heeft U ook iets beters dan dit?"

Via Wilbert, van deze maker. Omdat Metallica gisterenmiddag zoveel reacties kreeg, omdat-ie zo leuk is, maar vooral omdat er mensen zijn die geloven dat dit echt waar is:

Tweet

"Heeft U ook iets stevigers dan jazz?"

Briljant gedaan, via Guuz:

Tweet

Photoshop disasters

Die site kent U? Erg grappig. De Stones hebben er ook één. Hier het origineel:

Maar voor hun verzamel-CD uit 2003 moest ex-bassist Bill Wyman verdwijnen. Jammer van het bassnoertje dat achter Mick bleef hangen...

Tweet

Het is lente: muziek uit je Window(s)

Via Okke.

Tweet

Wilde ideeën & nieuwe muziek (57)

• Naast alle tips & trucs verzanden deze wekelijkse kliekjes regelmatig in een opsomming stommiteiten van de muziekindustrie. Niet leuk, maar soms nodig. Dat niet iedereen bij de traditionele muziekmaatschappijen op z'n achterhoofd is gevallen bewijst Norbert Plantinga op 3VOOR12. Verstandig, genuanceerd verhaal (en niet omdat ik er in genoemd word), uitstekend opgetekend door Atze. Lezen dus.
• Vorige week vertelde Marinus in twee afleveringen hoe hij zijn solo-album Sorry, kid. én kaarten voor zijn huiskamerconcerten 'uit z'n achterbak' verkoopt. Via EHPO krijg je €1 korting op het album (vandaag de laatste dag, profiteer nu!), maar sommige mensen gunnen Marinus z'n winst:

• Ondertussen gaan de geheimzinnige onderhandelingen over de ACTA, een verstrekkend verdrag over bestrijding van vervalsing en piraterij via internet, gewoon door. Het document waarover gesproken wordt schijnt uitgelekt te zijn: hierrr.
• Dagblad De Pers over onophoudelijk en hard praten tijdens concerten. Dat moet kappen inderdaad (via Daan)!
• In de nieuwe Word staat een uitgebreid artikel over de teloorgang van opnamestudio's, ook op internet te lezen.
• Daar is-t-ie dan, de nieuwe C-Mon & Kypski-clip:

• Programmeur Edwin van Andel (De Melkweg) was op SXSW en hield een dagboek bij. Joost van Bellen en Gijsbert Kamer waren er ook. Er werd verstandig advies gegeven aan de muziekindustrie: "Be more like the porn industry" (via Steijn). Sandeman stelde na afloop een Perfect SXSW samen, komende dinsdag om 11u op dit blog.
• Luisteren: de nieuwe Teenage Fanclub. Helden. Ook gratis: Phoenix, live in Sydney en een single van Prins Thomas (via Atze). Die kunnen we binnenkort niet meer via Rapidshare doorsturen. De muziekindustrie slaakt vast een zucht van verlichting, maar zoals Music:)ally zelf zegt: illegale doorstuurders verkassen doodleuk naar een andere service. Pyrrusoverwinning dus.
• Erwin sprak op de universiteit van Leiden over de toekomst van uitgeven en dat is te boeiend om niet even mee te kijken:

• En die uitgevers? Daarvoor is het einde in zicht: "De ‘eerst zien, dan geloven’-houding zal fataal worden voor Nederlandse uitgevers." Als je Twitter noemt als één van de dingen die het niet gaan worden wel ja! Ik kon het niet laten te reageren... Via Timo.
• Maar het is niet slechts goud wat er blinkt op internet. Ook wel 'ns verfrissend: wat kritische kanttekeningen rond al die social networks (via Lode).
• Over de 360˚-deal is het hier vaker gegaan (onderaan beginnen met lezen). Een Amerikaanse advocaat die het kan weten zet er zeer kritische kanttekeningen bij in dit doorwrochte Billboard-artikel. Zeer boeiend.
• Volgens zangeres Clare Torry is het machtige Great Gig In The Sky een hoogtepunt op The Dark Side of the Moon dankzij een blikje Heineken. Ze heeft echter nooit een cent royalty's gezien van Pink Floyd (via Job):

• De Handige 100, "de geheel onbetrouwbare en volledig incomplete lijst van mensen die je moet kennen om als artiest een succesvolle carrière in Nederland op te bouwen". EHPO staat op pagina 11, nog makkelijker te downen op Facebook. Meer lijstjes: 10 belangrijke online marketingtrends voor 2010 en de grootste recordhouders van Billboard's hitlijst.
• De prijzen van CD's verlagen, zou dat de neerwaartse spiraal doorbreken? Let op die laatste kop: bespottelijke manier om slecht nieuws te verpakken!
• Sanne spoort iedereen aan mee te werken aan een Twitterstream over optredens en live ervaringen. Hashtag: #LiveTipsNL. Over hashtags gesproken: CD-presentatie zónder CD = #fail
• Sellaband tóch een succes? Volgens Harvard-onderzoeker Ajay Agrawal wel (via EB):

• De verwikkelingen rond EMI volg ik met grote belangstelling. Ze hebben weer iets nieuws bedacht: hun catalogus belenen. “They are not quite selling the family jewels — just taking them to the pawn shop" (via Werner). Oftewel: ze gaan naar de lommerd. Creatief.
• Die viral video's van ex-EMI band OK GO gaan als een tierelier, maar CD's verkopen ho maar, aldus The Guardian (via Ferry).
• Denk je de nieuwe Kyteman te zijn? Of heb je een beter idee? Productiehuis ON helpt het je graag realiseren. En ik kan uit eigen ervaring zeggen: dat kun je met een gerust hart aan ze toevertrouwen. Topclub! Hier de details.
• Hoe Spoon hun setlist voor Paradiso bepaalt:

• Grappig: occulte boodschappen in de clips van Lady Gaga (via Niek)? Oei! Ook lachen: hoe de gemeente Gent notoire wildplakkers aanpakt.

Tweet

Perfect Rokjesdag (het is er weer weer voor)

Deze week is het raak: Rokjesdag (mét eigen Wiki!). Bedacht door wijlen Martin Bril, die deze mysterieuze dag omschreef als ‘die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag ineens een rok dragen, met daaronder blote benen’. Bril hield nauwgezet bij wanneer die dag viel, meestal rond 15 april. Je kunt er je klok niet op gelijk zetten, je kunt de datum niet vastpinnen. Maar als het zover is, is het feest. Om Bril nog eens aan te halen: ‘Rokjesdag doet mij meer dan Internationale Vrouwendag, als ik zo oneerbiedig mag zijn...’



Welke muziek hoort bij Rokjesdag? Feestelijke toeters. Juichende orgels. Opgewekte vrouwenstemmen. Slenterritmes. Een sixties-feel, het decennium waarin de rokjes korter werden. Maar tegelijk tijdloos. Muziek waar je oren van gaan gloeien, waar je een huppel van in je loopje krijgt. De bollen komen uit, de belastingaangifte is ingevuld, de vakantieplannen gemaakt, je neus is lichtjes verbrand. Nee, ik hoef geen koffie meer, doe maar een witbiertje!

- Guuzbourg, Wilbert, Niels

HIER voor Mac en PC, voor rokjesdragers en -liefhebbers.

P.S. Ype en Willem doen ook aan Rokjesdag vandaag.

Tweet

Navarone doet het zo

Op 15 januari jl. speelde Navarone op Altersonic in Groningen. De grote concurrentie van het officiële en goed gepromote Eurosonic/Noorderslag-programma bracht het gevaar met zich mee dat de band voor een lege zaal zou spelen. Beetje lullig als die belangrijke boeker of platenbons dan juist binnenwandelt... De oplossing lag voor de hand: fans meenemen. Hoe Navarone dat regelde en welke positieve resultaten dat had vertelt bassist Bram:

"Onze band heeft geen echte thuisbasis, maar Nijmegen voelt het meest als ons warme bad. Daar zitten de meeste fans in ieder geval. Eind vorig jaar hadden we een tijdje geen optredens gedaan, omdat we aan het schrijven waren (en zijn) voor ons debuutalbum. We besloten om café Dollars in Nijmegen te benaderen voor 2 try-outs, redelijk snel achter elkaar [verstandig: start lokaal, waar je fans zitten]. We wilden onze nieuwe nummers laten horen en mensen konden zich inschrijven voor de busreis naar Groningen. Deze optredens hebben we alleen via Hyves en Twitter kenbaar gemaakt aan onze fans. Mooie lakmoesproef voor de effectiviteit van die bejubelde 'social networks'...

Lang leve de social networks, want het stond beide keren helemaal vol! Er was veel animo voor de busreis en al snel was duidelijk dat het krap zou worden in de bus. Op de dag zelf waren er nog wat afzeggingen, maar ook weer nieuwe mensen die bij de bus stonden en hoopten nog mee te kunnen. Uiteindelijk paste iedereen in de bus (precies 50 man) en kon de reis beginnen. We hadden voor iedereen een Navarone-overlevingspakket gemaakt: 2 broodjes, wat snoep, bier/fris, oordoppen (liefkoos de oren van je fans) en dat alles in een kartonnen tasje met een rood veertje (ons logo) als aandenken. De mensen die met de bus mee zijn gereisd staan op de O.L.F. (onze lievelingsfans)-lijst. Dat houdt in dat wanneer we weer een busreis organiseren, zij een week voor de officiële mailing bericht krijgen en zich al in kunnen schrijven. Iedereen die met de volgende busreizen meegaat, komt ook op deze lijst. Zo krijgen we een goed overzicht van de 'harde kern' fans." Én je beloont je trouwste fans, heel belangrijk! Bovendien kost het meer tijd en moeite om zelf nieuwe fans te vinden en te overtuigen dan je bestaande fanschare enthousiast te houden en nieuwe fans mee te laten brengen. Je hebt immers meer fans dan bandleden. Tot slot is het geloofwaardiger om van anderen te horen hoe goed Navarone is dan het zelf te roepen.

Bram somt nog een aantal positieve resultaten van Navarone's actie op: "Naast dat deze busreis voor ons de perfecte manier is geweest om niet voor een lege zaal te staan, heeft ons 'schoolreisje' voor een enorm persoonlijke binding gezorgd tussen ons en 50 van onze fans. Ook onderling konden de fans het erg goed met elkaar vinden; er heerste een echt groepsgevoel. Maar naast deze fijne hippietaferelen heeft het ook nog een zakelijke meerwaarde. Dat 50 mensen bereid zijn om vanuit Nijmegen naar Groningen te reizen, lijkt me een leuk feitje voor programmeurs bijvoorbeeld." Goed gezien.



Afgelopen weekend heeft Nararone bekend gemaakt dat er weer een bus gaat rijden, ditmaal vanuit Nijmegen naar Dordrecht (Bibelot): "Naast de OLF-lijst, gebruiken we onze Hyves en Twitter om dit onder de aandacht te brengen. Ook zullen we een poster ophangen in café Dollars, waar mensen zich ook in kunnen schrijven. Kijken of we ditmaal de dubbeldekker halen..."

Mooi verhaal, Bram. Kleine maar hele fijne actie, met veel positieve spin-off. Houd ons op de hoogte van jullie acties als het debuutalbum af is.

Tweet

Only Seven Left doet het zo (9) - op jacht naar een label en een boeker

Afgelopen week reed ik een paar rondjes met Jochem en Bram, die met hun band Only Seven Left in een stroomversnelling raken: succesvolle clubtour als support van Destine, voorprogramma Tokio Hotel in Ahoy' en sinds deze week een opvallende nieuwe manager (airplay included!), om maar 'ns wat te noemen. Hoog tijd om drummer Bram aan de tand te voelen hoe het er aan 'de achterkant' voor staat: hebben ze al een boeker, platenmaatschappij en alle andere dingen die noodzakelijk zijn (?) om verder te komen met je muziek?

Bram: "In de zomer van 2009 kwamen we bij elkaar om de plannen voor dit jaar te bespreken: gaan we een CD maken, en zo ja, hoe gaan we die uitbrengen? We besloten 2 lijnen langs elkaar te laten lopen: één waarin we alles zelf deden en partners zochten voor distributie en boekingen, en een andere route waarbij we met demo's gingen shoppen om een deal te scoren met een groter label. Dit laatste enigszins geïnspireerd door Destine: hun deal met Sony Music leek z'n vruchten af te werpen. Maar we wisten ook dat er voor Destine een lang voortraject was geweest, met een development deal en lange onderhandelingen. Daar hadden wij eigenlijk geen tijd voor."

Only Seven Left's initiële plan zag er zo uit:

Het eerste wat opvalt is dat de planning absoluut niet is gehaald: het is maart 2010 en OSL's debuut-CD is nog steeds niet uit (maar wel zo goed als af). Over OSL's wilde avonturen in de studio kon je eerder op EHPO lezen. De geplande tour als support van Destine langs 16 middelgrote zalen is wel gestart en een groot succes: vrijwel alle zalen zijn uitverkocht. Een uitgelezen kans dus voor Only Seven Left om zichzelf iedere avond aan een paar honderd Destine-fans (= doelgroep) voor te stellen!

Aanvankelijk wilde de band hun debuutalbum uitbrengen vóór die tour. Bram: "Toen we eind december klaar waren met de opnames, het artwork en volledig overtuigd een releasetraject in wilden gaan zonder label, belde een grote platenmaatschappij: "We willen jullie tekenen." We hadden een aantal leuke gesprekken, maar de maatschappij wilde dat we vrijwel opnieuw begonnen met schrijven en opnemen. Hoe groot onze jongensdroom van een platendeal ook was, dát wilden we ons fans niet aandoen. Bovendien waren alle opnames al betaald van geleend geld én zijn we erg tevreden over de liedjes zoals ze zijn." De heren van Only Seven Left kregen wel een tip van de geïnteresseerde maatschappij: breng eerst een single of EP uit met een paar liedjes, kijk hoe deze valt bij labels, radio, pers en publiek, doe die tour, vergroot je publiek en breng daarna pas je album uit.

Bram: "Dus snel ontwerper Pankra gebeld, 4 liedjes gekozen en laten masteren, met TED een videoclip geschoten en de fans warm gemaakt voor een single. En zo konden we nog eerder dan gedacht nieuwe liedjes laten horen:"

De reacties op 'Wake Up Call', in combinatie met de vrijwel uitverkochte tour, waren nogal overweldigend: "Zo'n beetje alle grote en kleine labels in Nederland toonden interesse. Een enorme luxepositie, om de volgende redenen:

• We hoefden niet perse een label, want we hadden met een ter zake kundige blogger (...) inmiddels een goed plan opgesteld, op basis van een distributiedeal.
• Na meerdere gesprekken kun je zowel contracten als 'onderbuikgevoelens' vergelijken.
• Je kunt een geïnteresseerde partij een beetje zenuwachtig maken en voorstellen verbeteren door te schermen met belangstelling van de concurrent [flauw, maar niet onbelangrijk!].

De leukste gesprekken hadden we met kleinere labels en distributeurs, vaak omdat ze zich in de muziek en het verhaal er omheen hadden verdiept en dus wisten waar het over ging. De raarste gesprekken hadden we met majors. Na aanvankelijke interesse ("muziek goed, show goed, koppies goed") haakten ze soms met wonderlijke argumenten af ("jullie doelgroep koopt geen CD's"). Even overwogen we nog om ze het principe van de 360˚-deal uit te leggen [in principe niet tekenen!], maar gaandeweg kwamen we er achter dat wij op dit moment geen band zijn voor een groot label dat allerlei eisen stelt, zonder concrete garanties. We hebben altijd alles zelf gedaan; dat bevalt en werkt goed. Wat we nodig hebben is een team van deskundige mensen dat ons kan helpen met dingen die we niet zelf kunnen en ons kan adviseren. Dat is veel werk: je bent voortdurend bezig mensen aan te sturen en iedereen op de hoogte te houden van elkaars verrichtingen. Maar je krijgt er een heerlijk gevoel voor terug: dat je zélf de controle hebt over je muziek en je carrière.

Naast labels praatten we met boekers en vonden we Friendly Fire, een jonge club die ons gelijk het gevoel gaf écht in ons te geloven. En dat bovendien waarmaakte door in de eerste week van onze samenwerking de support van Tokio Hotel in Ahoy' te regelen. Voor wie kippevel van duizenden lichtjes krijgt: even kijken.

Op dit moment zijn we nog in gesprek met 3 publishers. Ten eerste omdat we graag onze muziek onder films/reclames zouden willen horen, en ten tweede omdat we zonder label wel wat geld kunnen gebruiken voor het persen van het album en het inhuren van een plugger. Niels heeft ons inmiddels gewaarschuwd nooit 'zomaar' je rechten weg te tekenen, dus een belissing hierover volgt later." In deze 8-delige serie lees je alles over publishing, auteursrecht en publishers.

Inmiddels is 'Wake Up Call' regelmatig op 3FM te horen omdat DJ Coen Swijnenberg Only Seven Left voor 5 weken heeft geadopteerd als manager. "En dankzij onze plugger Marco Witkamp hoorden we onze single gisteren ook ineens op Slam FM", aldus een blije drummer. "Bovendien stond 2 weken eerder onze clip op de playlist van TMF NL, zonder tussenkomst van plugger, promotor of manager. Het mooiste nieuws van afgelopen week vond ik dat er in de volgende Hitkrant een poster komt van ons. Niet omdat wij of een label erom heeft gesmeekt, maar omdat er blijkbaar ongelofelijk veel fans zijn die al maanden zeuren om een poster!"

Het is tot zover een redelijk succesverhaal en uiteraard is dit nog maar het begin voor Only Seven Left. De belangrijkste oorzaken volgens Bram:

• Volhouden en héél hard werken.
• Goede liedjes, met dank aan adviezen van producers en andere songwriters.
• Een strakke live show door keihard repeteren, 4 weekenden non-stop.
• Zaken en presentatie op orde: voor alle geïnteresseerde partijen duidelijke en aantrekkelijke sheets met info, mooi artwork en duidelijke bandfoto's.
• Een identiteit en een verhaal: we weten wat we zijn en schamen ons ook niet voor onze jonge doelgroep en onze boyband-esque aaibaarheid.
• Je eigen plan trekken: iedereen wil op een rijdende trein springen, ga nooit smeken, wacht niet af, niemand loopt zo hard voor je band als jijzelf.
• Geduld hebben, het juiste moment afwachten.
• Communiceer wat je doet en hoe het gaat met fans en potentiële fans, en realiseer je dat muziekbizz-mensen dat ook zien.
• Een snufje geluk, een eetlepel juiste timing en flinke scheut de juiste mensen om je heen verzamelen.

Met wie we precies wat gaan doen, kunnen we nu nog niet zeggen. Wel weet ik dat er eind september een album uitkomt waar we ontzettend trots op zijn, met een prachtig duet en dat we in onze eigen Hilversumse popzaal presenteren!"

Goed verhaal weer, Bram. Ik blijf het met veel belangstelling volgen!

Morgen op EHPO: hoe Navarone Altersonic 2010 haalde, het alternatieve festival naast Eurosonic en Noorderslag in Groningen dit jaar.

Tweet

Perfect 13

Vorige week overleed briljant songsmid en cultheld Alex Chilton, zanger van een wereldhit met The Box Tops en begin jaren '70 verantwoordelijk voor drie klassieke albums met Big Star. Die eerste 2 albums staan samen op 1 midprice-CD en is de beste €8,99 die U ooit uitgaf (vooruit, die combinatie van 2 klassiekers van Gram Parsons komt in de buurt...).

Chilton was met zijn band verantwoordelijk voor een lange trits powerpop-klappers waar R.E.M., Wilco, maar vooral The Replacements, Teenage Fanclub en The Posies hun oeuvre op baseerden: "Back of A Car", "Daizy Glaze", "The Ballad of El Goodo", "Way Out West", "O My Soul", "Feel", "September Gurls" (geen tikfout), "Jesus Christ", "Thank You Friends", "When My Baby's Beside Me" en ga zo nog maar even door. En dan vergeet ik "Thirteen", het beste man-met-een-gitaar-liedje allertijden dat ik hier een ode bracht. Het Zesde Vlak en EHPO doen dat vandaag dunnetjes over met 13 versies van de gelijknamige song, een bewijs van de klassieke status ervan. Naast 2 versies van het origineel ook een exclusief voor deze Perfect opgenomen versie van Roy Santiago (@roysantiago). Als er ooit een song was die de kwalificatie Perfect verdiende... Enjoy!

DOWNLOAD voor Mac én PC.

Tweet

De Hollandse Nieuwe is er weer!

Vanaf vandaag staat de vijfde Hollandse Nieuwe op de Luisterpaal. Met 20 nieuwe tracks komt het totaal aantal bands van alle compilaties nu op 99. EHPO juicht de extra aandacht van VPRO's 3VOOR12 voor jonge Nederlandse bands, muzikanten en producers van harte toe en was benieuwd wat de beweegredenen waren om hiermee te starten. Samensteller Erik Zwennes vertelt:

"Bij 3VOOR12 wilden we iets nieuws met het concept Hollandse Nieuwe. Jarenlang kozen we wekelijks een band die met een belletje en een standaard artikel werd afgedaan. Het werkte voor sommigen, maar er zat meer in. Sinds januari van dit jaar kiest 3VOOR12 maandelijks een act om achter te staan: de zogenaamde 'Selecteert...' Na The Mad Trist en Go Back To The Zoo zijn dat in maart Önder & FS Green. Maar aan de basis van 3VOOR12 staan net zo goed bands, artiesten en acts die nog geen album op de plank hebben liggen, die nog niet worden geboekt en die nog een fatsoenlijke introductie kunnen gebruiken. 3VOOR12-producer Stephan "Mr. Luisterpaal" Van Peursem kwam met het idee om de Luisterpaal te gebruiken om deze bands direct een publiek te geven." Een absolute buitenkans voor iedere Nederlandse muzikant, want 3VOOR12's Luisterpaal is het populairste en bestbezochte onderdeel van de site.

Sinds november 2009 staat er elke maand rond de 20e een verse Hollandse Nieuwe compilatie op de Luisterpaal. Zwennes licht de samenstelling toe: "Ik doe dat met input van de 3VOOR12-redactie, de verenigde Twitterazzi, bands, indielabels, offline en online. De criteria? Die zitten in mijn hoofd, omdat je volgens mij niet te strikt moet zijn in de selectie, en omdat de compilatie uit enthousiasme en luisterplezier moet ontstaan. Heeft een act een bepaalde bekendheid in het genre, maar kent niemand het daarbuiten: dan is het een ideale kandidaat. Is het ingestuurde EP'tje een half jaar oud en hebben maar enkele mensen deze op MySpace gehoord: waarom niet? Ook kiezen we niet altijd de 'single' omdat een ander nummer wellicht een beter nummer is of een betere introductie vormt voor een breder/ander publiek.

Voor de laatste edities kwamen er diverse exclusieve tracks binnen, vooral van beatmakers die graag eens buiten het hiphopwereldje treden. Soms benader ik een act, omdat ik vind dat die artiest op de compilatie móet. Steeds meer bands weten de Hollandse Nieuwe te vinden om de lancering van een debuutplaat of nieuw project momentum te geven. Middels een track op de compilatie en maandelijks een begeleidend artikel op de site, introduceren we de artiest waarvan enkele dagen of weken erna de volledige plaat op de Luisterpaal te horen is. Op die manier valt zo'n plaat minder snel weg tussen de grote releases. Enkele artiesten op de compilatie van die maand bellen we voor een introductieartikel op 3VOOR12. Zo langzaamaan kunnen we artiesten van de eerste compilaties eens bellen voor een update. Ik hoor dat er al interesse van labels en diverse boekingen uit voort vloeien. Daar gaat het natuurlijk om, naast het laten horen hoeveel goede muziek er uit Nederland komt. Een statementje doen? We zijn België al lang voorbij hoor!

Door veel vraag naar de oude compilaties speel ik met het idee voor een permanente Hollandse Nieuwe Luisterpaal en zou ik na 12 edities of tegen het einde van het jaar iets met de populairste/beste tracks willen doen. Maar dit is allemaal nog niet concreet. Eerst maar eens zien of er in de zomerperiode ook zoveel toffe demo's en links binnen komen. Wel hebben we nu goed contact met de Popronde die bij het benaderen van bands de diverse compilaties hebben meegenomen. Bands die deze zomer enorm veel boekingen hebben staan, stonden eerder op een Hollandse Nieuwe compilatie: Shaking Godspeed, Önder & FS Green, All Missing Pieces en Hef. Een flink aantal acts komt dit jaar met het debuutalbum (Fresku, Lola Kite, Avant La Lettre, Dret & Krulle, The Routines, Joe Kickass, Eins, Zwei Orchestra, I Am Oak en Gers Pardoel). Deze komen dan weer op de Luisterpaal, we zullen er een aantal spreken voor een artikel op 3VOOR12 en de cirkel is rond.

Ik ben wederom erg blij met deze vijfde compilatie. Er staat een nummer op dat zo een hit op 3FM kan worden (Audio Adam), een eerste inzending van Aruba (Datapanik), primeurs (Kapabel en Broeky D., Bird On The Wire, Dead Homies) en een te gekke exclusive van producers Rare Villains. Tegen het einde van de compilatie staan wat zwaardere gitaarnummers die op het eerste gehoor misschien niet direct opvallen; eigenlijk zijn het typische albumtracks van bands die geen single nodig hebben. Na een aantal keer luisteren zal het kwartje vallen. Het dwarse en klassieke Forsophie verdient enkele mooie boekingen in voorprogramma's en wellicht op een festival als Incubate. Mijn persoonlijke ontdekking is Nikoo, het nieuwe project van Joep van Son (The Sugarettes, The Very Sexuals), een track van de debuut-EP die dit najaar een opvolger krijgt."

Heb jij onlangs een demo, EP of album uitgebracht die het verdient gehoord te worden, stuur dan een exemplaar naar: VPRO's 3VOOR12, Postbus 6, 1200 AA in Hilversum, t.a.v. Hollandse Nieuwe. Lees hier de artikelen en achtergronden van tracks en artiesten op de vorige vier compilaties.

Tweet

De klant is Koning (dit keer écht!)

De mooiste bijvangst van je eigen blog is ordening van je gedachten en het feit dat door het delen van kennis lezers ook hún kennis met je delen. Zoals ik eerder zei: wie niet kan delen, kan ook niet vermenigvuldigen.

Soms krijg je je gedachten echter moeilijk onder woorden, mis je een verbinding, maar zie je wel hoe verschrikkelijk veel er verandert in de wereld. Op dit moment gaat een aantal vaste waarden en marktverhoudingen volledig op de schop, relaties die soms al decennialang min of meer vastliggen. De belangrijkste daarvan is de relatie tussen producent en afnemer, maker en consument. Of noem het schrijver en lezer, NS Hispeed en treinreiziger, muzikant en fan. Afgelopen week vond ik in mijn Inbox, via Twitter en op de rest van internet talloze voorbeelden die ik in 1 blogpost creatief aan elkaar wilde verbinden. Soms volstaat echter een opsomming van feiten, knipsels en gebeurtenissen:

De heftigste van afgelopen week is de case van voedingsmiddelen, snoep- en chocoladeproducent Nestlé (via Charly). Zij doen een Dirk Scheringa'tje: jarenlang een twijfelachtig product verkopen (in dit geval vuile KitKat's) en denken dat moderne consumenten dat zonder protest slikken. Dirk Scheringa verkocht leningen met lage rentes maar onbeschofte verzekeringspolissen, bouwde daarmee een gigantisch kruitvat, Pieter Lakeman was de lont, Twitter en andere sociale media de niet te blussen veenbrand. Nestlés Pieter Lakeman heet Greenpeace, ouderwets paniekvoetbal door negatieve reacties van Facebook te verwijderen is de lont. Gevolg: Nestlés veenbrand woedt nu over heel internet en slaat over naar de beurs. Deze bondige blogpost vat de gebeurtenissen rond Nestlé samen. Zij die Rage Against The Machine vorig jaar naar #1 hielpen dwingen nu dit bedrijf op de knieën. Omdat het kan.

Bij de start van dit blog nam ik me voor maximaal 20% van mijn tijd en ruimte te besteden aan bad practices en de rest aan positieve, concrete tips hoe het anders kan. Kijk mee hoe anderen de mogelijkheden van een veranderde wereld benutten:

Dit was de eerste reactie onder mijn post Perfect Dusty:

Jeroen van Plato Utrecht gaat actief op zoek naar muziekliefhebbers, nieuwe en bestaande klanten en biedt ze 100% relevante, pro-actieve service en tips. Niet afwachten, maar doen. Genoemde twee verzamelaars liggen inmiddels bij mij thuis. Ik heb Jeroen gevraagd voor dit blog iets te schrijven over hoe Plato omgaat met internet, social media (bijvoorbeeld Twitter) en de verkoop van muziek anno 2010. Hopelijk doet-ie dat binnen afzienbare tijd. UPDATE:

Maar er zijn meer slimmeriken die met open vizier op een nieuwe manier zaken doen. Lees hoe Seats2Meet omgaat met leveranciers of hoe je in Breda gratis eet (via Harry de Swart):

De treffende openingszin van restauranthouder Jeroen vat zijn beweegredenen samen. Net als jouw band heeft hij gebrek aan naamsbekendheid en klandizie, maar wél iets te bieden. Door creatief na te denken over zijn product, marketing en strategie creëert hij de noodzakelijke aandacht en omzet. Het opstart-model 'gratis' haalt in de muziekindustrie de koppen nauwelijks meer, maar in de horeca wél.

Ook de boekenbranche moet totaal anders omgaan met hun product, de kracht van social media, wensen en behoeften van (digitale) lezers. Zie de letterlijke ommekeer in dit briljante filmpje (via Tom en Timo):

Misschien gooi ik een boel dingen op een hoop, maar ik zie overeenkomsten: internet zet de wereld volledig op z'n kop. Het is buigen of barsten. Alleen creatieve ondernemers met oog voor de belangen, wensen en eisen van winkelier en klant, boeren én eters overleven de komende jaren.

Tweet

Thank God It's Sunday: Perfect Christian Underground (door Antonie Fountain, @antonie)

We weten van dit specifieke genre eigenlijk nog minder dan van de man die er de inspiratie voor was (laat staan van z'n vader). Echter, van de maker van deze compi weten wel het een en ander: Antonie Fountain. Hij is zanger en gitarist van Little Things That Kill, wiens topsingle je op 3FM voorbij hebt horen komen en die onlangs hun debuutalbum uitbrachten. Haal hier:

Onder de tracklisting schrijft Antonie iets over de achtergrond van zijn compilatie, in de reacties zeer uitgebreid en boeiend over de keuze van iedere track. Bless him. Zo leren we ook nog wat op onze vrije zondag!

HIER voor Mac & PC.

Enjoy!



"Ik heb lang nagedacht over wat ik zou kunnen opstellen als 'Perfect' plaat. Vanwege mijn jeugd in een christelijke hippie-commune (lang verhaal) ben ik pas in mijn twintiger jaren 'normale' popmuziek gaan ontdekken. Zo zullen er altijd mensen zijn die bepaalde genres en/of artiesten veel uitvoeriger kennen dan ikzelf. Maar toen bedacht ik me, ik ken één genre bijzonder goed. Een genre waarvan het gros dat dit blog bezoekt bijzonder weinig kennis heeft, maar dat een aantal parels van nummers en albums heeft voortgebracht. Ik heb het dan over de christelijke underground muziekscene.

Vanaf de vroege jaren '90 tot ongeveer de eeuwwisseling was dit een onderbelicht, maar zeer interessante muziekscene. Rond 2000 werd de christelijke underground door de christelijke 'majors' overgenomen en onderworpen aan een strict regime van voldoende JPM's (Jesus per minute), stichtelijke teksten, gladde arrangementen, en dit alles piekfijn gezongen door keurige jongens en meisjes. Voor die tijd was er een 'scene' ontstaan met af en toe schitterende albums vol zeer mooie muziek. Variërend van de sferische grunge van Daniel Amos, het bijtend cynisme van Steve Taylor, de kinderlijke onschuld van een Sixpence None The Richer als tieners, tot de harde proto-emo van Focused en Stavesacre, de shoegazer van Starflyer 59, de perfecte popmuziek van Cush en de melancholische soundscapes van The Prayer Chain en The Violet Burning. Vandaar dat ik voor EHPO en het Zesde Vlak de compilatie Perfect Christian Underground heb opgesteld.

Mocht het u opvallen dat er een flinke kruisbestuiving op de plaat zit: het wereldje was klein, veel bandleden speelden op verschillende momenten in verschillende combi's samen in bands. Tijdens de voorbereidingen - een heerlijke trip through memory lane - viel een aantal artiesten bij het naluisteren flink door de mand. Slechte liedjes, slechte teksten, slechte opnames; gewoonweg niet goed genoeg dus. Daarnaast was een aantal stevigere bands toch iets té stevig om uiteindelijk een mooi geheel van te vormen. Bij deze: Perfect Christian Underground."

Antonie.

Tweet

Chat Roulette op muziek gezet/De Rolling Stones laten een windje

De jongste hype levert hilarische muzikale resultaten op (via Rob):



3,5 Miljoen views in 1 week. Nice. Bob Baker leert ons er gelijk een nuttig lesje over. En de interwebs denken dat de pianoman misschien Ben Folds is...?

De echte Ben gaf gisterenavond zélf antwoord, samen met 2.000 fans in Charlotte, NC:

Hilarisch! Ook hilarisch, maar de knuppel van een maker heeft embedden uitgeschakeld: de Rolling Stones laten een windje (via Marinus, die het weer van Arjan had).

Tweet

Wilde ideeën & nieuwe muziek (56)

Weer een topaflevering, al zeg ik het zelf:

• Ongeveer iedere 3 weken schrijft Bob Lefsetz the same old story op een andere manier op. Hij is een ouwe LP die blijft hangen, net als ik. Maar voor muzikanten die Het Licht nog niet hebben gezien of lieden die DIY-successen als Caro Emerald afdoen als incidenten vat hij De Toekomst opnieuw perfect samen. Doe er je voordeel mee!
• Hier maak ik me ongerust over: Obama is tegen hervorming van het auteursrecht. En dat van de man die als geen ander internet en social media inzette tijdens zijn campagne. Onbegrijpelijk. Het Engelse House of Lords is ook onverstandig, ons ministerie van Economische Zaken getuigt van iets meer visie.
• Print uit en lijm vast aan je microfoon, drumkit of de achterkant van je gitaar: Modern Music Marketing Basics. Altijd de samenvatting Muziek & Internet paraat!
• En kijk die jongens van Only Seven Left 'ns gaan: voor 5 weken geadopteerd door 3FM's Coen (van Sander).

• De muziekindustrie gaat ten onder? De feiten bewijzen het tegendeel. Dat geldt echter niet voor EMI, zo lijkt het: Warner en investeerder KKR bereiden een gezamenlijk bod voor.
• Ondertussen sluit SONY deals over dode artiesten. Geloof niet dat ik erg uitkijk naar die aangekondigde '10 projecten'....
• En gaat de uitgevers- en boekenwereld de muziekindustrie achterna? Niet als je leest wat Erwin hoort op South by Southwest (SXSW) over de toekomst van boeken, auteurs, uitgeven en uitgevers. Smullen!
• Hengel binnen voor je feestje: 45 min. mix van Dubbel Dutch of daverende mixtape van het Belgische Geht's Noch? (tracklisting hier).
• Voor wie Spotify heeft is dat allemaal niet nodig. Marjolijn zit eveneens op SXSW, bij een interview met oprichter met Daniel Ek, en maakte ondertussen een mooie tekening die alles nog 'ns uitlegt:

• En met Playlistify zet je al je iTunes- en Last.fm-playlists mooi in 1 keer om naar Spotify. Handig!
• Tribe Monitor deed een 0-meting om te ontdekken over welke bands en optredende artiesten online het meest druk werd gedaan in aanloop naar SXSW. Meting #2 staat inmiddels online bij New Music Labs, na afloop doen ze het opnieuw. Verrassende winnaar, die The XX voorblijft:

• En hoe maak je die drukte dan? Word YouTube-partner, bekijk 4 Ways the entertainment industry is getting more social of how Musicians Are Using Social Media to Connect with Fans (via Gert Jan). Lady Gaga begrijpt dat als geen ander.
• Of kijk naar muzikante Noush Skaugen. Wie?! Ze heeft 1,2 miljoen volgers op Twitter! Hoe doet ze dat?
• Marco maakte een hilarisch lijstje Twitter-tips. Maar wel allemaal waar!
• Lach nog even door: Rupert Murdoch zet MySpace in de etalage. Kat in de zak!
• Tot slot een vette glimlach uit 1995: Internet?! Wordt niks.

Tweet

a balladeer doet het zélf (4)

Vanochtend vertelde Marinus welke eerste stappen hij zette bij de opname en promotie van zijn in eigen beheer uitgebrachte solo-album. Waarom dat er moest komen verklaart hij mede aan de hand van de 3 albums die hij mee zou nemen naar een onbewoond eiland:

• Blue – Joni Mitchell
• O – Damien Rice
• Little Earthquakes – Tori Amos

Marinus: "Muziek die mij het meest raakt is die van singer/songwriters. Ze leggen hun ziel bloot en dat is wat ik ook altijd met a balladeer heb geprobeerd. Maar het kon nog dichterbij, nog intiemer. Hoewel ik altijd goed naar mezelf luister en geluisterd heb, laat ik me vaak toch beïnvloeden door anderen. Sorry, kid. bleek op basis van de demo's te gaan over solitude. Dus eigenlijk is het niet zo gek dat ik deze plaat solo wilde maken en uitbrengen.

Uiteraard kreeg en krijg ik hulp hier en daar met het artwork, de organisatie van huiskamerconcerten etc., maar ik heb nog nooit zo ontzettend veel zelf gedaan. Dat gaat van ISRC en streepjescodes aanvragen tot offertes checken, heel veel formulieren invullen en persberichten schrijven, versturen van bestellingen tot de distributie van CD's en LP's.

De distributie deed ik in eerste instantie alleen via mijn eigen webshop. Ik voelde me net Ma Flodder in haar whiskeykelder: ik heb ik-weet-niet-hoeveel postzegels geplakt en enveloppen geschreven. Maar ik zocht ook al snel contact met Plato/Concerto; die wilden de CD’s en het vinyl ook wel verkopen. Omdat dat zo makkelijk ging, probeerde ik het ook bij Velvet; ook die waren enthousiast. Vriendinnen uit Leeuwarden en Nijmegen gaf ik CD’s mee om bij respectievelijk Pop-Eye en Kroese neer te leggen [ook namen en adressen van al de popspeciaalzaken nodig? Download hierrr]. Free Record Shop leek me geen optie, maar een bekende die bij de Free werkt vroeg mij via Facebook waarom zijn winkel mijn album niet verkocht. Het duurde heel even om het helemaal rond te krijgen, maar uiteindelijk heb ik 200 CD’s naar Capelle a/d IJssel verstuurd. De eerste week verkocht Free Record Shop 10 exemplaren van "Sorry, kid." Niet veel, maar distributeur Bertus had er in de eerste week ook nog 'ns bijna 40 verkocht. Dat zijn toch weer 50 exemplaren in 1 week die ik waarschijnlijk zelf nooit had verkocht..."

Over verkopen gesproken: wat schuift dat nou? Is eigen beheer winstgevend? Marinus rekent voor: "Zelf verkopen is absoluut het voordeligst. Klein rekenvoorbeeld: ik verkoop de CD via de site voor €16,99. Na BTW-aftrek (19%) is dat een opbrengst van zo’n €14. Daar moeten de kosten nog vanaf. Bertus levert de CD voor €10 aan winkels en pakt zelf €2,50 voor de distributie: mijn opbrengst bij Bertus' verkopen is dus €7,50. De reden dat ik ook via Bertus verkoop is omdat Bol.com aangaf ook interesse te hebben, maar dat ze daar alleen werken met een bekende distributeur. Ik acht de kans niet groot dat ik nog bij De Wereld Draait Door kan spelen, maar als dat wel het geval is, dan kopen enthousiaste kijkers via iTunes (via Norma geregeld) en Bol.com. Bertus levert aan ELKE platenwinkel in Nederland; wel zo handig dus. Verder heb ik tijdens de 5 theatershows met a balladeer aardig wat CD’s verkocht en verwacht ik tijdens mijn huiskamertourtje (start: 28 maart) ook aardig wat kwijt te raken."

Conclusie: tevreden? Marinus somt de voor- en nadelen van zijn ervaringen met een plaat in eigen beheer op:

De voordelen:

• 100% rechthebbende van deze liedjes ("Dat voelt goed!").
• 100% vrijheid qua artwork. Platenmaatschappijen willen de kosten zoveel mogelijk drukken; logisch op zich.
• Vinyl! "Dat was altijd een grote wens van me", aldus Marinus.

Op een aantal dingen heeft hij zich verkeken:

• Vinylverkoop loopt nog niet storm.
• Albumbudget en het terugverdienen daarvan. "Volgende keer scherpere afspraken maken…" is het devies.
• Pers en promotie is moeilijker dan gedacht: "Ik veronderstelde niet helemaal terecht dat het met Twitter, Facebook en ons mailingbestand niet al te moeilijk zou moeten zijn."
• Radiopromotie was Marinus in eerste instantie niet van plan, maar hij wilde uiteindelijk toch dat radiomakers wisten dat hij een plaat uit heeft. Inmiddels is Erwin Vogel van Pinguin Tune Support zijn plugger: "Een aanrader. Ik ben gedraaid bij Frits Spits, mocht spelen bij TROS Muziekcafé en ben uitgenodigd voor Spijkers Met Koppen voor a.s. zaterdag.

Ik ben nog steeds heel erg trots op de plaat die ik gemaakt heb. Misschien wel het meest van al mijn platen. En ook ben ik trots op mijn aanpak. Ik besef echter wel dat ik dit niet had kunnen doen zonder een fanbase die ik met hulp van zowel de band als EMI de afgelopen jaren heb opgebouwd."

Mooi verhaal, Marinus. Laat goed zien wat je allemaal moet doen om zelf een album uit te brengen, wat het oplevert en wat het kost. En dat gaat niet alleen over geld. Moeite en teleurstellingen zijn ook kosten, net zo goed als leren, plezier en 'een goed gevoel' keiharde opbrengsten zijn. Tot slot een ACTIE voor lezers van dit blog: wie het album bestelt via de website en in de comments 'EHPO' achterlaat krijgt €1 extra korting. Deze actie loopt t/m 25 maart. Support your local scene.

Tweet