"De website van ons label is zo ingericht dat bezoekers in 1 oogopslag alle artiesten zien, kunnen beluisteren en ook kennis nemen van de overige creatieven die meewerken aan onze releases. Liefhebbers van de ene artiest ontdekken automatisch de andere. Via de nieuwsbrief houdt Natalie haar vrienden op de hoogte.
Natalie Loves staat ook voor een nieuwe verhouding tussen muzikant en label. Ze stelt zich op als een zakelijke én creatieve partner, zodat de artiest zich kan concentreren op het verwezenlijken van zijn ideeën en popmuziek van hoge kwaliteit kan produceren. Vergelijk het met de boekenwereld [zoals vaker gebeurt op EHPO]: een schrijver heeft een redacteur die hem zakelijk en creatief bijstaat tijdens het moeilijke schrijfproces. Klankbord, coach en regelneef in één. Bands doen tegenwoordig alles zelf, maar het is veel moeilijker geworden om je te onderscheiden. Naast de kwaliteit van de muziek moet ook de kwaliteit van de techniek (opname, mix, master), vormgeving, promotie en distributie in orde zijn. Dat kost allemaal tijd, geld en energie. Een partner kan dan handig zijn." DIY vs. DIT.
Mooie woorden, maar wat betekent dit in de praktijk?
"Toen het eenmaal duidelijk was geworden dat Natalie Loves zou gaan samenwerken met de singer/songwriter Mathijs Petri, hebben we samen gekeken naar de creatieve doelstellingen van zijn project De Vlakte. Mathijs wilde met elk nummer een eigen verhaal vertellen. Het belangrijkste voor hem was dat de lagen en details van de teksten ook in de muziek ondersteund zou worden. In onze eigen studio heeft hij alle tijd en ruimte gekregen om te schaven aan de arrangementen en samen te werken met verschillende muzikanten. Ondertussen benaderde Natalie Loves verschillende ontwerpers om de teksten uit te beelden. Zo kreeg elk nummer visueel een extra dimensie. Uiteindelijk heeft dit geleid tot de release van CD Hollandse Carrousel in een bijzonder vormgegeven digipack, inclusief 10 kaarten met tekst en ontwerp: voor elk nummer één. De CD is om te luisteren, te bekijken, te bewaren en ziet er zo uit:"
Ook financieel kiest Natalie Loves voor constructies die van deze tijd zijn. Paul: "We zien een plaatopname als een partnerschap tussen artiest en label, waarbij elke partij een gelijkwaardig deel inbrengt (tijd, energie, creativiteit, kapitaal). Natalie Loves laat zich niet uitbetalen voor diensten die ze niet levert. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar is het niet in de muziekindustrie, waar grote delen van de CD-inkomsten opgaan aan onduidelijke kostenposten [klopt!].
Voor muzikanten komt er veel kijken bij een plaatopname: arrangeren, opnemen en masteren, planning, distributie en financiën. Dat zijn grote uitdagingen voor een eenmansproject als De Vlakte, die logischerwijs vooral gefocust is op zijn liedjes. Natalie Loves schept er eer in om namens een artiest het grote overzicht te behouden."
Natalie Loves staat ook voor een nieuwe verhouding tussen muzikant en label. Ze stelt zich op als een zakelijke én creatieve partner, zodat de artiest zich kan concentreren op het verwezenlijken van zijn ideeën en popmuziek van hoge kwaliteit kan produceren. Vergelijk het met de boekenwereld [zoals vaker gebeurt op EHPO]: een schrijver heeft een redacteur die hem zakelijk en creatief bijstaat tijdens het moeilijke schrijfproces. Klankbord, coach en regelneef in één. Bands doen tegenwoordig alles zelf, maar het is veel moeilijker geworden om je te onderscheiden. Naast de kwaliteit van de muziek moet ook de kwaliteit van de techniek (opname, mix, master), vormgeving, promotie en distributie in orde zijn. Dat kost allemaal tijd, geld en energie. Een partner kan dan handig zijn." DIY vs. DIT.
Mooie woorden, maar wat betekent dit in de praktijk?
"Toen het eenmaal duidelijk was geworden dat Natalie Loves zou gaan samenwerken met de singer/songwriter Mathijs Petri, hebben we samen gekeken naar de creatieve doelstellingen van zijn project De Vlakte. Mathijs wilde met elk nummer een eigen verhaal vertellen. Het belangrijkste voor hem was dat de lagen en details van de teksten ook in de muziek ondersteund zou worden. In onze eigen studio heeft hij alle tijd en ruimte gekregen om te schaven aan de arrangementen en samen te werken met verschillende muzikanten. Ondertussen benaderde Natalie Loves verschillende ontwerpers om de teksten uit te beelden. Zo kreeg elk nummer visueel een extra dimensie. Uiteindelijk heeft dit geleid tot de release van CD Hollandse Carrousel in een bijzonder vormgegeven digipack, inclusief 10 kaarten met tekst en ontwerp: voor elk nummer één. De CD is om te luisteren, te bekijken, te bewaren en ziet er zo uit:"
Ook financieel kiest Natalie Loves voor constructies die van deze tijd zijn. Paul: "We zien een plaatopname als een partnerschap tussen artiest en label, waarbij elke partij een gelijkwaardig deel inbrengt (tijd, energie, creativiteit, kapitaal). Natalie Loves laat zich niet uitbetalen voor diensten die ze niet levert. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar is het niet in de muziekindustrie, waar grote delen van de CD-inkomsten opgaan aan onduidelijke kostenposten [klopt!].
Voor muzikanten komt er veel kijken bij een plaatopname: arrangeren, opnemen en masteren, planning, distributie en financiën. Dat zijn grote uitdagingen voor een eenmansproject als De Vlakte, die logischerwijs vooral gefocust is op zijn liedjes. Natalie Loves schept er eer in om namens een artiest het grote overzicht te behouden."
1 opmerking:
hihi.
Paul, heb je de cd van Amatorski eigenlijk al gezien? We hielden het natuurlijk bij slechts 4 nummertjes. De gelijkenissen zijn treffend.
Tot volgende winter in Groningen...
Een reactie posten