12 juli 2011

'Wat wordt je volgende stap, Niels?'

'Hoe bedoel je?'

'Nou, toen je EHPO startte, fronsten wat mensen in de industrie wel even hun wenkbrauwen hoor. En nog soms.'

'Hoezo?'

'Je begrijpt best wat ik bedoel. Niet iedereen trekt dat toontje van je: heb je die Aalberts weer met z'n gezeik.'

'Volgens mij schrijf ik mijn ideeën op, deel muzikantentips en interessante links op internet. Niks meer, niks minder. En daarbij let ik vanaf Dag 1 heel bewust op de balans: minstens 80% constructieve posts met praktische tips en relevante ervaringen voor beginnende muzikanten. Volgens mij blijft 'dat toontje' beperkt tot een enkel kritisch stuk en de Wilde Ideeën op vrijdag. Zonder commentaar is zo'n stapel links niet interessant. De overige 6 dagen van de week valt het erg mee.'

'Klopt. Maar 't is zo makkelijk lullen langs de zijlijn. Beste stuurlui enzo. Met Kyteman had je ons natuurlijk even mooi tuk, maakte je je punt, maar da's inmiddels ook weer bijna 2 jaar geleden. What's next?'

'Geen idee eigenlijk. Na Kyte leek het me spannender om een boek te schrijven. Had ik nog nooit gedaan. En dan te kijken of ik daar iets van kon maken. De EHPO-visie op de boekenbranche loslaten zeg maar. Een goed boek schrijven, zelf uitgeven en een relevant, goedgelezen blog waren in 2010 en 2011 de doelen. Niet een tweede Kyteman of Onderweg.'

'Snap ik.'

'Ik praat nog steeds regelmatig met muzikanten hoor, maar weet je...'

'Nou?'

'Ik heb niet zo'n zin om 'jullie' wedstrijd te spelen. Ik speel liever m'n eigen. Innovatie, wat er met en op internet gebeurt, al dan niet rond muziek: dat boeit me. Daarbij werk ik graag met mensen die daar ook in geloven en vooruit kijken. Of ik volgens 'de industrie' succesvol ben interesseert me niet zoveel. Het gaat niet over gelijk hebben of een trucje herhalen. Het is namelijk geen truc.'

'Blijft de vraag: wat nu?'

'Daar ga ik de komende 3 weken 'ns rustig over nadenken. En misschien zelfs nog wat langer. De kans is groot dat het iets met muziek, marketing en management is, daar ligt immers mijn ervaring, kennis en kracht. Maar misschien ook niet. Of op een heel andere manier, in een andere branche, met andere mensen, problemen en nieuwe oplossingen. Ik zoek naar de juiste of beste kans, niet de eerste.'
Dat Startpunt staat HIER, vanaf morgen bovenaan. Prima vakantielectuur. Op de iPad kan het ook mee naar het strand.

Tot begin augustus!

Only Seven Left doet het zo (13): Kijkcijfers - Wat werkt wel/niet op YouTube? Sex sells!

UPDATE: Bram presenteerde onderstaand verhaal ook in een panel tijdens Noorderslag 2012:



Drummer Bram de Wijs: 'Op YouTube kun je per video een mooi overzicht van statistieken krijgen. Een van de leukste (en meest confronterende) functies is Hotspots: een lijngrafiek waarin je precies ziet welke seconde van je video het best of slechtst bekeken is. Hoe hoger de lijn, hoe minder er weggeklikt wordt, of zelfs teruggespoeld om het nog eens te bekijken. De meeste Only Seven Left-videodagboeken hebben een vrij vlakke lijn die boven het gemiddelde zit. Standaard een dal bij de live-stukjes, en altijd een piek bij de bloopers of als Hinne lief naar de camera lacht. Maar het vorige videodagboek, heeft een - voor ons doen - extreem wiebelige grafiek. Het leek me leuk eenmalig de 8 pieken en dalen met jullie te delen en een poging te wagen ze te verklaren:

Dieptepunt: te absurd intro


Het intro, nog vóór de leader, ooit begonnen als lollig stukje dat ik nergens anders kwijt kon en dus maar aan het begin stopte. Inmiddels uitgegroeid tot een belangrijk fragment: uit de grafieken blijkt dat een goedbekeken intro vaak leidt tot een beter bekeken video. In deze aflevering klikken er veel mensen al bij het intro weg; slechte keus gemaakt dus. Hoewel ik zelf de iPhone-ringtone-kakafonie erg grappig vond.

Hoogtepunt: sarcastische aankondiging


Opvallende piek: een aankondiging (waar zijn we? waar gaan we naartoe?). Toevallig wel een ander soort aankondiging dan ik normaal doe, want nogal sarcastisch en semi-verveeld (we kwamen net uit een tour van 22 shows en het eerste festival begon alweer een week later). Dat wordt dus blijkbaar toch gewaardeerd. Of misschien teruggespoeld om te onderzoeken of ik het nou meen of niet.

Dieptepunt: optreden


Zoals gezegd: de optredens zijn altijd een dieptepunt (in de grafiek dan). Gek, want dat is toch onze core business. De ervaring leert echter dat de videodagboeken door een veel bredere doelgroep worden gewaardeerd dan onze muziek. Dat is gelijk ook de kracht ervan. Ik ken mensen die toch maar eens naar een optredens zijn gekomen omdat het er op YouTube altijd zo tof uitzag. Voor mij is het een dilemma: ik wéét dat kijkers wegklikken bij de livestukjes, maar ik wil er toch wat van laten zien. Soms zoek ik daarom een aantal opvallende fragmenten bij elkaar uit verschillende liedjes en monteer ze heel flitsend achter elkaar. En soms denk ik: fuck it, dit is nou eenmaal wat we doen.

Hoogtepunt: dansje


Wat staan we hier te doen? Backstage op het Bevrijdingsfestival Utrecht te dansen op Ernst, Bobbie & de Rest. Jawel. Dat is dus leuk.

Dieptepunt: optreden 2


Het laagste punt van deze video, opnieuw een fragment van een optreden. Deze beelden van het festival wilde ik er tóch graag in hebben omdat we nog nooit voor zoveel mensen hadden gespeeld. Uiteindelijk maken we de videodagboeken toch vooral voor onszelf, zodat we als blije opa's kunnen terugkijken op een mooie carrière.

Hoogtepunt: naakt


Sex sells! Dus ook billen signeren van 'fans'. Dit is vast vaak teruggespoeld! Ik weet dat onze videodagboeken ook door 12-jarigen worden bekeken, dus bij materiaal met naakt, gescheld en alcoholmisbruik denk ik altijd twee keer na. Het kijkwijzer-niveau is afgelopen jaar wel enigszins gestegen, omdat na de 2Hot4YouTube-aflevering (15.000 views!) bleek dat mensen dat toch vaak de grappigste stukjes vonden. En wij ook.

Dieptepunt: naakt


Niet alle naakt werkt blijkbaar, als ík m'n shirt uitdoe zakken we ietsje terug. Maar dat komt ook omdat ik hier gortdroog verslag doe van een optreden waarbij niks gefilmd was. Veel reacties op gehad, maar volgende keer toch de camera maar weer aanzetten.

Hoogtepunt: bloopers


Altijd een piek: de bloopers aan het einde. Natuurlijk is het hilarisch om mij voor de zoveelste keer te zien blunderen met een intro, maar ook rare contextloze stukjes bewaar ik vaak voor het eind.

Nog wat algemene
don't's die je pas ziet als je meerdere grafieken vergelijkt: video's van meer dan 10 minuten, een lange leader, veel talking heads, slecht verstaanbare conversaties. En een lastige: fans kijken niet graag naar andere fans maar wél graag naar zichzelf. Oei.

Videodagboek 40 is net uit en feedback is welkom. Hoewel ik het vanzelf wel terugzie in de statistieken wanneer je wegklikt of terugspoelt ;-)

11 juli 2011

EHPO doet het zo - de Canon van #Doorbraak

De waarheid die Seth Godin hier blogt, hoor ik vaker:

'It's easy to dismiss strategies or plans or people who succeed by pointing out how they have something special, something irreproducible, some sort of advantage that makes their success special. Special as in: "not available to me."

This is silly, as all success is special. That's what makes it success. We don't consider breathing a success, since, fortunately, we all can breathe.

The trick is learning about what the special cases have in common, in understanding how maybe, just maybe, you have some of the very same attributes that others have used in a new way.'

Die laatste alinea is het idee achter de '... doet het zo'-serie, waar muzikanten hun ervaringen, tips, trucs en leermomenten delen (halverwege het Startpunt). Het succes van The Black Atlantic, Kyteman, Caro Emerald, Go Back to the Zoo of Fitz & the Tantrums wordt daarbij soms afgedaan op de manier die Seth beschrijft: 'Niet na te doen, de uitzondering.' De resultaten van Amatorski, Antillectual, Only Seven Left en bijna 60 anderen zijn bescheidener en daarmee in de ogen van sommigen 'niet succesvol (genoeg).'

Door iets af te doen als eenmalig of marginaal hoef je je ideeën, werkwijze of beleid niet aan te passen. 'Uniek' of Calimero maakt het ongevaarlijk, back to business.

Ik geloof dat niet. Ik geloof dat de '... doet het zo'-serie een trend signaleert. Sommige cases zijn uniek in aanpak, talent, leermomenten of omvang van het succes, maar samen illustreren ze dat marketing, distributie, de relatie tussen muzikant en fan en daarmee de muziekindustrie ingrijpend en definitief zijn veranderd. De beste voorbeelden zijn die uit eigen praktijk. Vandaar dat ik bij de 3e druk de lessen van het bedenken, schrijven, vormgeven, uitgeven, marketen en verkopen van Doorbraak! in een Prezi goot, ter lering ende vermaeck:



Concept: Wilbert Leering. Gemaakt door Pieter Bosschaart en Paul van Hattem @ Mr. Prezident. Bekijk 'em ook op Prezi.com.

LEGENDA, klik mee:

10 juli 2011

Het is zomer: wat gaat er mee op vakantie? (luister- en link-o-mania!)

Perfect Summer en Parfait Été 2011 uiteraard, de nieuwe Arctic Monkeys, guilty maar o zo pleasure Destroyer, PJ's voorlopige Album van het Jaar (al staat die lijst nog verre van vast...), Bobby Long en John Paul Keith (rootsy aanraders van Guuz) en uiteraard The Vaccines. Zónder mogen we het huis niet verlaten van dochter.

Twee absolute zomerplaten licht ik eruit:



Een moderne Clash met 16 (!) doordenderende knallers onder de 3 minuten (meestal 2), op een geweldige manier behapbaar gemaakt maar zeker niet gladgestreken door Mark Ronson. Tevens prima muziek om onder je kinderfilmpjes van afgelopen maand te zetten. Briljant!

En hier gaan we heen, dus dat komt mooi uit:



Hoe je schaamteloos Norah Jones kunt draaien, thuis en in de auto, omdat ze klinkt als een kruising tussen Air's klassieke debuutalbum, al het moois van Ennio Morricone en John Barry (Wat. Een. Held.), Dusty en The Girl from Ipanema. Denk je even in hoe dat zal klinken in de Italiaanse heuvels! Vooruit, nog eentje dan:

9 juli 2011

Knipseldienst (16): 'De problemen zijn tijdelijk' - slaap zacht, boekenbranche!

Uit de Volkskrant van vandaag, via @Gwena. Click = big:Arthur Japin, da's nou een Man met Visie!

How to sell 1 million albums and still owe $500,000

Leerzaam, kijk mee:

8 juli 2011

Wilde ideeën & nieuwe muziek (122)

De laatste Wilde Ideeën voor de vakantie. Hierna is het 3 weken stil en heet het hier Google Blogs in plaats van Blogspot (via Rob):

7 juli 2011

Knipseldienst (15) - Rob Bolland vs. Willem van Kooten & Buma/Stemra

Uit de Volkskrant van vandaag, via @paull_nl. Click = big:Jammer en een gemiste kans dat Hein van der Ree (Buma/Stemra) en uitgever Willem van Kooten niet ook uitgebreid aan het woord komen in bovenstaand artikel. Van Kooten erkent (enige) nalatigheid, maar Bollands verhaal kan wel een steviger weerwoordje gebruiken. Volgens de overlevering en naar eigen zeggen heeft Rob van die wereldhits in de jaren '80 en '90 namelijk menig feestje gevierd, dus ik kan me zo voorstellen dat zijn geheugen hem hier en daar in de steek laat. Dat moge blijken uit het feit dat in bovenstaand artikel Bollands claim van 2,5 miljoen nergens écht wordt onderbouwd. Die selectieve bronnen en woordvoering hanteerde VK-journalist Wouter Keuning ook bij eerdere stukken over rechten en kwesties rond Buma/Stemra. Tikje eenzijdig. Hij citeert Van Kooten: 'Een vreemdeling in het Jeruzalem van de muziekindustrie ons vak uitleggen is onmogelijk.' Volgens mij is dat dan jouw werk, Wouter. Wat Atze zegt:UPDATE: 'Onderzoek misstanden Buma/Stemra nodig'. Kees Verhoevens kamervragen staan op 3VOOR12.UPDATE II: Leen Steen haalt het onzinnige gelul van Van Kooten eenvoudig onderuit met een uitstekende blogpost waarin hij het vak van publisher, auteursrecht en de rol van Buma/Stemra glashelder uitlegt. Had Van Kooten ook zelf kunnen doen, maar die is gebaat bij rookgordijnen.
UPDATE III, uit de Volkskrant van vrijdag 2 september 2011, over Willem van Kooten en Buma-directeur Hein van der Ree [opnieuw, click to enlarge]:UPDATE IV: Het loopt verder uit de hand. Uitgebreid artikel waarin alle betrokken partijen aan het woord komen. Interessant!
UPDATE V: Rob Bolland wil de vredespijp roken.
FINAL (?) UPDATE: Bolland en Van Kooten lijken eruit te zijn.

Kwartaalcijfers (10)

Bijna vergeten, het zal de vakantie zijn: de 10 bestgelezen posts van de afgelopen 3 maanden. 'Geleende' content deed het dit kwartaal het best:
  1. Om te beginnen de muzikale pikorde van de Nederlandse muziekindustrie, een Top 20 uit Revu. Bewijst dat digitaal vaak een heel ander lezerspubliek aanspreekt dan papier (zie ook #3 en #8 in deze Top 10). Beste Revu, online werk aan de winkel dus!
  2. Mijn pleidooi om te kappen met MySpace is runner-up. Nogal uitgesproken, dus wisselende reacties. 3VOOR12 wijdde vorige week nog een stuk aan de neergang van MySpace, waardoor deze post opnieuw veel bezoek oogstte.
  3. Atze schreef een must-read artikel in de VPRO Gids naar aanleiding van SXSW: Wat nu, muziekindustrie? Ook dat verscheen in eerste instantie niet online en werd mede daardoor zeer veelgelezen op EHPO. Volkomen terecht dus dat 3VOOR12 het even later alsnog plaatste en bewijs dat lange artikelen online kunnen werken.
  4. Anouk nam voor haar meest recente album haar eigen versie van Abels Nederpopklassieker Onderweg op. Met het origineel had ik rond de eeuwwisseling wat van doen en ik meende dat Anouks cover een wijze les opleverde. En veel lezers.
  5. Amanda Palmer twitterde zich Tivoli in. Leuke Twitterstrip die bekijks trok, mede omdat Amanda 'em zelf retweette.
  6. Meer uitgesproken, omstreden en dus veelbekeken opinie van anderen op EHPO: Mischa beargumenteerde waarom OOR niet meer de heilige graal van de muziekjournalistiek is. Dit naar aanleiding van het 40-jarig bestaan. OOR's zeer lezenswaardige jubileumnummer was overigens een fraaie uitzondering!
  7. Lijstjes scoren, waarvan acte: de machtigste 10 in de muziekindustrie. Een internationaal overzicht van Bob Lefsetz, dat ik analyseerde en toelichtte.
  8. Uit de Volkskrant geknipt: 'Buma/Stemra-directie zit fors boven balkenendenorm', later aangevuld met meer berichtgeving. Ook achterklap scoort...
  9. Terug naar de inhoud. Praktische en leerzame blogpost van Bram: Regel een endorsement in 7 stappen. Blij dat-ie deze Top 10 haalt!
  10. Afsluiten met een lach. Te gek om te volgen hoe een cover van 'Sterrenstof' door een 12-jarige het tot DWDD schopt. The joys of internet!
En dat ziet er zo uit [click = big]:2011 is door de helft, op naar Oudjaar!

Perfect Shuffle #53 (download & Spotify)

Something for the holidays. Iets om te dansen. Daar ga je!

HIER de download,
HIER de Spotify link.

Enjoy!

6 juli 2011

Wakey!Wakey! en Family Records doen het zo - met hulp van Nederlandse fans

Morgenavond live in Paradiso: Wakey!Wakey! 'Al een paar maanden zijn wij erg onder de indruk van deze band uit Brooklyn', vertellen Marlous Hoogendoorn en Tim Kroesbergen. 'We ontdekten ze doordat hun muziek regelmatig in een Amerikaanse tv-serie werd gebruikt. Ook waren we erg gecharmeerd van hun laatste clip. Als muziekliefhebbers vonden we dat deze band in Europa en te beginnen Nederland wel wat aandacht verdiende. Vandaar dat we contact zochten met hun management, Family Records. De openheid viel gelijk op. Veel artiesten zitten op twitter en geven daar een inkijk in hun leven, maar Family Records deed meer. Manager Wesley Verhoeve [inderdaad, een landgenoot] houdt een blog en tumblr bij, net als andere artiesten en medewerkers van het label. Daarnaast is er TeamWakey, een internationaal netwerk van Wakey!Wakey!-fans.



Na contact via twitter en bezoek aan een concert raakten we in gesprek met het management en organiseerden in overleg een promotieronde langs radiostations in Hilversum. Hiervan deden we verslag op een eigen Tumblr, mede vanwege de hoge 'share-baarheid' en de integratie met Twitter. Verder zochten we zoveel mogelijk andere Nederlandse fans op via sociale netwerken, attendeerden hen op onze Tumblr en maakten een Facebookgroep aan om snel informatie uit te wisselen. Dat zanger Mike onze tweets retweette hielp enorm bij het bereiken, vinden en verzamelen van Nederlandse fans. In de Facebookgroep houden we ze op de hoogte van ontwikkelingen, maar sporen ze vooral aan mee te helpen met promotieacties.'

Marlous, Tim en andere Wakey!Wakey!-fans vragen met enige regelmaat nummers van de band aan bij radio, om een groter publiek te bereiken en dj's te herinneren aan het album dat ze bij hun promotierondje afgaven. Vinden dj's dat niet irritant? Marlous: 'Nee hoor. Wat ons opviel is dat ze het juist leuk vinden dat fans in plaats van de platenmaatschappij een rondje Mediapark doen. We gingen op de bonnefooi, dat maakte indruk en blijft wellicht beter hangen bij dj's.' Kijk mee:



Manager Wesley haalde ondertussen de band naar Nederland. Tim: 'De Nederlandse radio heeft Wakey!Wakey! een aantal keren gedraaid en de bekendheid groeit. Het concert hebben we niet zelf geregeld, maar onze acties, een beetje airplay en wat extra aandacht hielpen allicht. Wakey!Wakey! staat morgen in Paradiso en het album kwam eergisteren officieel uit in Nederland.' Mensen die het album aanschaffen kunnen kaarten winnen. Maak een foto van jezelf met het album, mail of tweet deze naar Marlous en/of Tim. Vervolgens kiezen zij 2 mensen die morgenavond ieder met 1 persoon naar Paradiso kunnen. Veel plezier en dank voor jullie verhaal, Marlous en Tim.

5 juli 2011

Perfect Shins (according to @ElsbethT)

Is de Perfect-serie een mannenserie? Is compileren een mannending? De hoeveelste keer is dit dat een vrouw een Perfect maakt? Speelt Maxime Verhagen vals met patience? Allemaal vragen waar we geen antwoord op hebben (maar wel een vermoeden). Elsbeth Teeling (o.a. vrouw, moeder, dochter, schrijfster) maakte in ieder geval deze week Perfect Shins. En schreef ook nog eens een echte 'liefhebbersbijsluiter'. Onder het artwork vind je 'em.

HIER de download,
HIER de Spotify link (slechts een beperkt aantal tracks beschikbaar).

Enjoy!'De muziek van The Shins [wiki] greep mij in 2007, toen zij uitkwamen met het album Wincing the Night Away en ik in een serieuze dip zat. De dromerige en melodieuze liedjes van James Mercer hielpen mij door slapeloze nachten (Sleeping Lessons) en gaven woorden aan hoe ik me eigenlijk voelde (Girl Sailor - 'A stronger girl would shake this off in flight, and never give it more than a frowning hour, but you have had your heart decide'). En doordat ik méér wilde ontdekte ik ook de twee eerdere albums. Ook op Oh, Inverted World en Chutes Too Narrow stonden nummers om bij weg te dromen, om bij te glimlachen en te huilen. De track 'Girl Inform Me' bleek nogal van toepassing:
'Girl inform me all my senses warn me
Your clever eyes could easily disguise
Some backwards purpose
It's enough to make me nervous.
Do you harbor sighs, or spit in my eye'
En zo zijn er allerlei losse zinnetjes, die nu een paar jaar later soms nog steeds door mijn hoofd schieten:
'And you're not obliged,
To swallow anything that you despise' (Sleeping Lessons)
'There's no connection' (Phantom Limb)
De prachtige tekst van Sea Legs snap ik nog steeds niet helemaal, maar het is een gedicht waar je zelf je betekenis aan kan geven en dat nooit gaat vervelen.

Ik ben inmiddels anno 2011 hetzelfde maar toch een totaal ander iemand en kijk uit naar het nieuwe album van The Shins en nieuwe teksten van Mercer. Vooralsnog hoop ik dat iedereen met deze Perfect Shins net zo gelukkig kan worden als ik!'
- Elsbeth Teeling

4 juli 2011

Feestje (81)

A.s. zondag 10 juli trekt 3VOOR12/Utrecht op bedevaart naar de Metaal Kathedraal. In deze prachtige industriële kerk annex culturele broedplaats in De Meern (aan de rand van Leidsche Rijn) vinden vanaf 14u akoestische optredens plaats van 3 talentvolle singer-songwriters: Casper Adrien, kersvers Serious Talent Daniël Versteegh (= gratis muziek) en Kim Janssen. Meer info vind je hier, tickets zijn te verkrijgen via de Facebookpagina van 3VOOR12/Utrecht op bedevaart. Wees er snel bij, want er zijn slechts 50 plaatsen beschikbaar!

2 juli 2011

For The Big Man

'Jungleland is a blazing sax solo that just happens to have a Bruce Springsteen song wrapped around it' (comment bij onderstaand filmpje, solo vanaf 4.03 min.):



Wat Broes op Clarence' begrafenis zei, let vooral op die een-na-laatste alinea:

'I've been sitting here listening to everyone talk about Clarence and staring at that photo of the two of us right there. It's a picture of Scooter and The Big Man, people who we were sometimes. As you can see in this particular photo, Clarence is admiring his muscles and I'm pretending to be nonchalant while leaning upon him. I leaned on Clarence a lot; I made a career out of it in some ways.

Those of us who shared Clarence's life, shared with him his love and his confusion. Though "C" mellowed with age, he was always a wild and unpredictable ride. Today I see his sons Nicky, Chuck, Christopher and Jarod sitting here and I see in them the reflection of a lot of C's qualities. I see his light, his darkness, his sweetness, his roughness, his gentleness, his anger, his brilliance, his handsomeness, and his goodness. But, as you boys know your pop was a not a day at the beach. "C" lived a life where he did what he wanted to do and he let the chips, human and otherwise, fall where they may. Like a lot of us your pop was capable of great magic and also of making quite an amazing mess. This was just the nature of your daddy and my beautiful friend. Clarence's unconditional love, which was very real, came with a lot of conditions. Your pop was a major project and always a work in progress. "C" never approached anything linearly, life never proceeded in a straight line. He never went A... B.... C.... D. It was always A... J.... C.... Z... Q... I....! That was the way Clarence lived and made his way through the world. I know that can lead to a lot of confusion and hurt, but your father also carried a lot of love with him, and I know he loved each of you very very dearly.

1 juli 2011

Wilde ideeën & nieuwe muziek (121)

* = De nuance: iedere middle man of tussenpartij heeft in de toekomst slechts bestaansrecht wanneer onvoorwaardelijk, onomstotelijk en overduidelijk de belangen van slechts 2 partijen worden gediend: die van maker of gebruiker. Tussenhandel moet waarde toevoegen aan of van waarde zijn voor 1 van beide partijen, liefst allebei tegelijk. Ze ontvangen pas een stuk van de taart als ze die aantoonbaar groter weten te maken. Voor veel middle men zit het probleem 'em in 1 van die 4 voorwaarden (of allevier...): onvoorwaardelijk, onomstotelijk, overduidelijk en aantoonbaar.