Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt.
Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
*Oude* muziek in nieuwe zakken: 'Elbow koestert Nederlandse fans met speciaal festivalalbum'. 'Koestert'? Zo'n bonus-CD ná release noem ik fans van het eerste uur pesten, tenzij alle songs downloadbaar zijn voor iedereen die die (fraaie) CD al in huis heeft. Jammer.
Bobs stokpaardje van de afgelopen maanden, Adelemania. Zoveel ware woorden, vooral over de beweging 'power to the media' vs. 'power to the people': 'We’re at a turning point. Television is driving towards a cliff. Movies have already driven over the cliff. Music is coming back.'
Meer ware woorden van Seth over rechtenkwesties: 'When power resided in property, governments and corporations became focused on the ownership, regulation and control of property. [...] Now [...] it's ideas and connections and permission and data that truly matter. [...] So corporations work to extend and reinvent the very notion of copyright protection.' Zie ook filmpje gisteren. En dat data ertoe doen blijkt wel uit de rechtszaak van EMI tegen MP3tunes over muziek 'in de cloud'. Jammer, verloren.
Ook leerzaam, via (de pasgetrouwde) Frank: The Jack White school of business. Over creativiteit, zaken, business en vooral: de kracht van de beperking. Daar is Jack een meester in, must-read voor muzikanten en andere creatieve makers. Over liedjesmakers gesproken, RIP Nick (tribute, via Guuz) en Jerry:
Na de lucratieve en succesvolle deal met Trijntjes CD (HIER alle ins en outs) doet het AD komend najaar weer een opvallende, wekenlange muzikale actie in samenwerking met Universal en EMI. Werner licht toe, legt uit en analyseert.
Springlevend: Case Mayfield. Wat een ge-wel-dig interview!
Back to Black, niet over Amy maar over de revival van vinyl (via Kris).
Op Frankwatching nog een stuk over de rol die sociale media speelden bij het drama op Pukkelpop vorige week, met veel prachtige en ontroerende concrete voorbeelden. Geen een zo ontroerend als deze. Tranen.
Ook. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken, zeker door de moeite die erin is gestoken en vooral de tweede helft van het filmpje, dat meneer Waits dit ook echt vindt. Met een kwinkslag is het best leuk kijkvoer, maar de inhoud still sucks.
2 opmerkingen:
Niet dat ik uit alle macht dingen probeer te zien die er niet zijn, maar dat filmpje van Tom Waits is toch ironie?
Ook. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken, zeker door de moeite die erin is gestoken en vooral de tweede helft van het filmpje, dat meneer Waits dit ook echt vindt. Met een kwinkslag is het best leuk kijkvoer, maar de inhoud still sucks.
Een reactie posten