31 mei 2009

De Grote Dag - Kyteman's Hiphop Orkest op Pinkpop 2009

Vanmiddag om 14.20u in de 3FM-tent op Pinkpop, afgelopen donderdag op z'n Frans bij DWDD:


En zó warmde het Hiphop Orkest het DWDD-publiek op (niet uitgezonden op TV):


's Middags speelden ze een complete show op het NPS-terras, die aankomende zaterdag 6 juni tussen 16u en 18u wordt uitgezonden bij Weekend Winfried op Radio 6. 's Ochtends De Toppers even in het zonnetje gezet (...) bij Giel op 3FM:



Vrees dat ik er gisteren en vandaag m'n duimen alweer blauw op geTwitterd heb, maar voor wie er vandaag niet bij is in Landgraaf is er morgen Pinkpop TV op Nederland 3. Of halverwege de rechterkolom alhier volgen dus.

30 mei 2009

Spotify (3) - Zou het dan echt...?



Wired legt uit waarom Steve Jobs zich serieus zorgen mag maken naar aanleiding van bovenstaand filmpje. Gelukkig voor Steve wordt aan de iPhone ook gewerkt:



iPhone of Android: in beide gevallen zijn we met deze applicaties klaar. Ik kijk er naar uit!

29 mei 2009

Wilde ideeën & nieuwe muziek (20)

28 mei 2009

Perfect Shuffle 30

Nummer 30. The Anniversary Edition, dus. Verzorgd door @Guuzbourg, @Henneaux & @wlbrtlrng. Stilzitten wordt extreem lastig, mede door die briljante Calvin Harris-remix van "The Reeling" (Passion Pit) en de Eli Escobar Disco Mix van Stevie Nicks' "Stand Back" en die Grovesnor-track en, en, en... Je voelt 'm: tanzen, mein freund! Enjoy.

Mac HIERRRR,
PC HIERRR
en HIERRR de hidden bonus track.



Sedate Bookings doet het zo (update)

"Het is al weer een paar maanden geleden dat we een korte serie over Sedate Bookings schreven op dit blog. We vertelden toen over onze promo-acties op Eurosonic/Noorderslag. We zijn nu een paar maanden verder en wilden een kleine update geven.

Woody and Paul [die van 5 (!) shows rondom Eurosonic/Noorderslag] hebben een plaat gemaakt die vandaag officieel uitkomt op CD. ‘Rum On Board’ is een album vol zeemansliederen: zwaar weer, drankgebruik, vrouwen, alles komt langs. Dat in de typische lo-fi folk/blues sound van Woody and Paul. Voor de liveshows is de hulp ingeroepen van The Vigilantes, die nu de vaste begeleidingsband vormen.

Voor de release van ‘Rum On Board’ wilden we een speciale presentatie. Samen met de manager van Woody and Paul, Leo Hoeksema van
Royal3, werd een plan gesmeed. Juist op dat moment sloeg de kredietcrisis hard toe en besloten we de onderste laag van de samenleving een steuntje in de rug te geven. Het Labrehuis in Eindhoven leek ons de perfecte plek, een opvanghuis voor dak- en thuislozen. Dus is er vanavond een exclusieve show voor de bezoekers van het opvanghuis, plus een enkele journalist.

Omdat we de rest van de Nederlandse bevolking ook niet over willen slaan hebben we op 27 juni ook een releaseshow in
dB’s in Utrecht. Daar worden Woody and Paul & The Vigilantes gesupport door aanstormend talent Tim Knol [ook een Held. Morgen meer nieuws over hem; hieronder vast een filmpje, gemaakt in onze mooie stad] en komt DJ DNA plaatjes draaien.


Voor andere Sedate Bookings bands gebeurt ook het nodige.
Accelerators hebben hun debuutplaat op 6 maart jl. uitgebracht, die daarna zo snel uitverkocht dat er vrijwel direct een nieuwe persing nodig was. Nu staat er een Europese tour voor de deur. Daarnaast staan ze in het voorprogramma van No Use For A Name in de Melkweg en een aantal keer voor De Heideroosjes en Peter Pan Speedrock in binnen- en buitenland. Verder komt er in september van the Stilettos een nieuwe plaat."

Dank voor de update, Thijs, Jaïr en Gijs. Leuke, opvallende ideeën bedenken, mouwen opstropen en aan de bak: het loont!

Ik ben vandaag onderweg met Kyteman's volledige Hiphop Orkest langs Giel bij 3FM, een (niet meer zo) geheim optreden voor NPS' Radio 6 en vanavond DWDD. Allemaal live te volgen in de kolom hiernaast, rechtstreeks op Twitter en soms via @kytemania's eigen of @MasterSurreal's account. Vanmiddag rond 13.30u hier te halen: Perfect Shuffle 30.

27 mei 2009

Twitter vs. Spotify

Zo gaat dat op Twitter:

Zie hier:

Opvolger van het onvolprezen eerste deel met de 60's als thema.

Inderdaad, Joris. Hij maakte direct de Spotify-playlist (-1) van de originele versies. En Rick Buur een mapje downloads voor niet-Spotify-ers. Zo zie je hoe nieuwe media, nieuwe applicaties en sociale platforms tot toffe nieuwe ideeën leiden en het delen van je liefde voor muziek vergemakkelijken. Truly mixed media!

26 mei 2009

3VOOR12 Presenteert Elbow, Desmet studio's, 26 mei 2009

Het was weer prachtig. Hoogtepunten: Great Expectations, New Born en inmiddels traditiegetrouw vlaggetjesdag bij One Day Like This. Tot zaterdag.

Ga je naar Patrick Watson vanavond?

Pik dan ook Arthur Adam even mee. Hij opent vanavond voor Patrick, zingt en speelt prachtig. Op tijd bij De Melkweg zijn dus!


Ik kan er zelf niet bij zijn, want ik sta vanavond in Desmet. A.s. vrijdag speelt Arthur in Luxor en zaterdag bij Radio 2. Hij Twittert ook sinds gisteren, onder lichte dwang zo te zien. Goedzo, jongen!

P.S. Wie van Stax houdt haalt beter even die C-Mon & Kypski Remake van Kyteman. Ook tof: de Perquisite-remix van De Staat (voor nop!).

25 mei 2009

Film It Yourself op Pinkpop

Film It Yourself, ofwel FIY, is de DIY-variant van concertregistratie waar 3VOOR12 de komende maanden mee experimenteert. Het idee is simpel: 3VOOR12 verzorgt het geluid en tegelijkertijd toestemming om te filmen. Jij filmt vervolgens tijdens het concert. Iedereen met een mobiele telefoon die ook kan filmen of een kleine fotocamera met filmoptie is goed genoeg om mee te doen. Na afloop upload je je video ofwel direct via je mobiel, of als je thuis bent via je computer.

FIY is als idee niet nieuw. Beastie Boys en Daft Punk riepen hun fans al een keer op om concerten te filmen en verzamelden dat materiaal voor een live DVD. Het grote verschil is dat FIY een platform moet worden dat registratie op deze manier eenvoudig maakt. Het publiek filmt, de artiest laat het geluid opnemen en FIY brengt alles bij elkaar tot één concertregistratie. Dat het kan, bewees een eerste test tijdens een optreden bij 3VOOR12RADIO Live. Daar filmden slechts 7 aanwezigen met hun mobiele apparaat het optreden van The (briljante!) Horrors:

)
Nu is het tijd voor de volgende stap: het complete Pinkpop-optreden van Kyteman's Hiphop Orkest wordt komende zondag vastgelegd met behulp van mobiele telefoons en camera's, gefilmd door zoveel mogelijk mensen. Heb je kaarten voor de Pinkpop-zondag, hou dan 3VOOR12 in de gaten voor meer informatie over meedoen.

Dank je ook, Aaf. En bij Het Gesprek vertelde Colin Jan-Douwe Kroeske wat hij zelf mooi vindt.

24 mei 2009

Komt allen!

Ik ontwaak zojuist na Knobsticker/Stijn (oordeel: leuk/minder leuk), dus die kun je afstrepen van onderstaande lijst. Graag breng ik de rest van de prachtige muzikale line-up op de avonden van Festival a/d Werf nogmaals onder de aandacht:

Nog veel moois te gaan, Kevin. Verheug me vooral op DeWolff. Vanavond opnieuw mooi weer; da's al winst!

23 mei 2009

Hakken!

Zo Chop je Suey als je nog geen 3 bent.

En dit kun je met 20+ gitaarpedalen:

22 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó: Stairs To Nowhere - feedback

Gisteren, ergens onderaan, stipte ik het verschil tussen een bio voor een debuut en voor de opvolger(s) aan. In het eerste geval adviseerde ik je te concentreren op de feiten, in het tweede op je beweegredenen en het (opnieuw) benadrukken van je authenticiteit. Dat er voor het schrijven van een goede, aantrekkelijke bio geen algemeen geldende regels zijn bewijst Stairs To Nowhere. Hun bio hoort bij een debuutalbum, bevat buiten links naar alle platforms nauwelijks feitelijke informatie over de band en is in mijn optiek toch sterk. Waarom?

STN's verhaal is, veel meer dan een bio, een statement of intent. Dat geven ze direct weg aan het begin ('We feel that if something is worth doing, it’s worth doing yourself') en vullen ze concreet in met de rest van hun verhaal, de wijze waarop ze dat naar mij opstuurden en vooral de acties waarmee ze hun album onder de aandacht brengen. Het is STN menens en je ziet maar of je als luisteraar aanhaakt of niet. Dat de verwijzingen naar platforms waar je muziek kunt luisteren (website, Bandcamp, MySpace) en meer informatie kunt vinden (YouTube, Twitter, Flickr) bijna terloops worden genoemd, draagt bij aan die indruk.

Het is duidelijk dat STN zich in eerste instantie niet richt op brede, populaire media (radio, TV) maar meer gespecialiseerde (internet, blogs, pers). Voor die media hoeft je muziek niet hapklaar te zijn, maar kun je dieper gaan en moet je liefst ook een boeiend verhaal vertellen. Visie hebben. Al dan niet bedacht, zo lang het maar geloofwaardig en authentiek is. Zie ook Cloudmachine's reactie van afgelopen week. De wijze waarop STN hun vrij abstractie visie in praktijk brengt (handbeschilderde CD's verkopen, Vredenburg tijdelijk kraken, 'expedities' naar verlaten bouwterreinen vastleggen, CD op een houtblok spijkeren en die 's avonds voor mijn deur zetten) overtuigt mij wel. Tuurlijk, het heeft soms weinig met de muziek zelf te maken, is een tikje bedacht en vaag, maar ik word wel nieuwsgierig om door te vragen naar hun ideeën. En ik denk dat een willekeurige journalist dat ook heeft. Al was het maar om STN's ballon door te prikken en te bewijzen dat het inhoudelijk niks voorstelt! Als band ga je dat tegen door de kwaliteit van je muziek buitengewoon hoog te houden, boven iedere discussie verheven. Getuige de recensies is STN daarin geslaagd:

In de bio's van deze week is die van STN een opvallend buitenbeentje, maar ze komen ermee weg. Ik ben wel overtuigd. Is de nieuwe bassist inmiddels gevonden?

Tot slot nog enkele opmerkingen over Barbarella en Cloud Nine Echo, de laatste 2 inzendingen in deze serie. Ik kom er niet meer aan toe om daar complete posts aan te wijden en die voegen eerlijk gezegd ook weinig toe aan hetgeen ik afgelopen week al gezegd heb. Barbarella's bio ligt in lijn van die van The Medics (is zelfs iets beter want eenduidiger): volledig, vrij feitelijk, prachtig vormgegeven, met veel illustraties, doorklik-, kijk- en luistermogelijkheden. De presentatie van een succesverhaal, zo lijkt het. Mijn indruk is uitstekend en het geheel maakt nieuwsgierig naar de muziek. De CD ligt hier klaar om gedraaid te worden, lezers van dit blog kunnen terecht op Bandcamp. Cloud Nine Echo heeft, net als J.B. Dazen, bescheidener ambities en lijkt pas net uit de startblokken vertrokken. Dat zie je terug in het korte verhaal met een vriendelijke toon. Ik vermoed dat het repertoire, de plannen en daarmee automatisch het verhaal de komende tijd worden uitgebreid. Keep me posted, Ivo!

Huisvlijt

Alwin Ritstier en Frank Nanninga, twee 19-jarige studenten aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam, maakten voor €0 zelf deze clip bij Kyteman's "U-Town University":

Kyteman - U-Town University from Frank Nanninga on Vimeo.

Gisteren in WATT, Rotterdam hebben ze 'em zelf aan het complete Hiphop Orkest laten zien, die zeer onder de indruk waren. Geweldig werk, mannen. Do-It-Yourself, niet alleen met muziek!

Wilde ideeën & nieuwe muziek (19)

21 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó: The Medics - feedback

Tja, The Medics... Lastig om daar een steekhoudende mening over te roepen alhier, omdat ik weet dat ze trouwe lezers van dit blog zijn. Ze geven het zelf toe. Producer van hun EP is Pim, die hier ook regelmatig wat roept. Kortom: 'ns kritisch kijken of ze hebben opgelet!

Allereerst valt op dat The Medics op een prettig leesbare manier met de deur in huis vallen. Het tempo van de bio sluit nauw aan bij de, naar eigen zeggen, snelle start van hun prille carrière. In sneltreinvaart ben je door de eerste 2 alinea's heen en heb je meegepikt hoe lang kort The Medics bestaan, in welke aansprekende zalen ze al hebben gespeeld en in welk muzikaal hokje ze passen. Ik hou er wel van en denk dat die vaart aansluit bij de belangrijkste ontvangers van de bio (programmeurs, pers, radio en media in het algemeen). Die hebben weinig tijd en zijn doorgaans matig geïnteresseerd in het verhaal van een (nog) onbekende band. Slim dus. In de derde alinea worden muziek, bio en foto gepresenteerd, waarbij 'gratis download' inmiddels is gepromoveerd tot geuzentitel. Weet niet of ik zo enthousiast ben over het wat al te populair geformuleerde 'de gretigheid waarmee media en zalen het hele zaakje integraal overnemen'. 

Even op adem komen.

Na de Bandcamp-player in rode huisstijl gaan de heren zwabberen. Waarom die uitspraken over reacties van anderen, goedbedoelde adviezen, deskundigen en dit blog? Niet verklappen waar je je kennis vandaan haalt en vooral: niet relevant voor je doel en de doelgroep. Schrappen dus, en doorgaan met de kern: wat zijn die reacties, waar kunnen we die vinden en hoe communiceren The Medics met fans en muziekliefhebbers? Scheelt gelijk 4-5 zinnen in je bio. Less is more. Later maakt de band die fout notabene zelf met hun 'goedbedoelde advies' over jezelf serieus nemen. Niet doen, gewoon de lijn doortrekken van de opening van je bio. Ook niet doen: vragen opwerpen over je toekomst en de volgende stappen. Daar mail je mij maar over of vraagt het Pim.

Wél doen: de verschillende platforms opsommen (kan ook aan het einde van je bio), die prima quote van Festivalinfo laten vallen (is zowel je hokje als je ambitie!) en de fotoserie van het rooftop-concert laten zien. Die rode bretels vind ik een leuk herkenbaar dingetje voor op het podium. Zoals Joris terecht opmerkt: een kort filmpje van die laatste actie was nog beter geweest, maar het laat in elk geval zien dat jullie zélf iets ondernemen om je muziek onder de aandacht te brengen. Stilzitten en wachten is voor losers. Bovendien refereert deze actie op een leuke manier aan muzikale voorbeelden, toch? Beter goed gejat dan slecht bedacht.

Waarom begin ik bij deze bio niet over authenticiteit, urgentie en drijfveren, zoals begin deze week bij Cloudmachine? The Medics debuteren, Cloudmachine zijn toe aan hun derde album. Urgentie hangt bijna per definitie aan een debuut (anders kun je beter gelijk ophouden) en dat wordt door The Medics subtiel onderstreept door het razende intro van hun bio. Die moet daarnaast veel feitelijke informatie bevatten; het is immers onze eerste kennismaking met de band. Cloudmachine kan, spreekwoordelijk gezegd, veel van die informatie kwijt in de bijlagen. Bij een derde album ben ik vooral nieuwsgierig waarom dat er moest komen en wat het verschil is met de eerste 2.

Samengevat: duidelijke, goed geschreven bio met een uitstekende start en een paar goede punten. Even slim de kam er doorheen halen en EHPO heeft niks meer te zeuren. Succes!

Kadootje!

Van de uitgever mag ik een exemplaar weggeven van dit dikke boek vol goedgeschreven verhalen van Arne van Terphoven en prachtige foto's van Isabella Rozendaal:

De titel dekt de lading. Volledig. Ik heb het fraaie boek gisteren in m'n handen gehad op de presentatie in Tivoli (was gezellig) en het helaas weer terug moeten geven aan de kersverse eigenaar. Laat komende week je eigen opvallende festival-ervaring achter in de reacties; de leukste ontvangt het boek. Meer over de inhoud:

20 mei 2009

The Giants Of Húsavik - live!

Komende zondag in het Utrechtse stadje U. Als de show maar half zo mooi is als de naam en de flyer, is het al de moeite. Tot dan?

Promo op EHPO doe je zó: nu Cloudmachine weer

The Medics moeten een dagje wachten. Cloudmachine dringt namelijk voor. Eerst deed de band hier z'n zegje middels een promo-filmpje, daar reageerde ik op en nu heeft zanger/gitarist Ruud Houweling een mooi weerwoord. Inspirerend en leerzaam voor eenieder, dus integraal geplaatst:

"Allereerst wil ik Niels hartelijk bedanken voor dit leuke initiatief en de reactie op onze Making Of. Ik wil helemaal niets afdoen aan zijn opmerkingen, want alle opmerkingen zijn steekhoudend.

Voor de zakelijke contacten hadden we de 3 minuten versie die het uitstekend heeft gedaan. We hebben bij bijna alle majors daarmee ingangen gecreëerd. De 10 minuten versie hadden we gemaakt voor de CD-presentatie. We hebben het filmpje getoond vlak voor we opkwamen en live speelden. De zaal werd muisstil en was geboeid. Dus in het donker werkte het best goed. Het was een intro, om de zaal te betrekken bij de reis die we gemaakt hadden. Het proces laten zien. Die avond verkochten we 70 CD's!"


Zo zie je maar weer dat het effect van je promotiemiddel ook afhangt van tijd en plaats. Ik gebruikte in mijn feedback op het Making Of-filmpje argumenten binnen de context van internet en mijn blog. Zoals Ruud hier beschrijft hoe Cloudmachine het filmpje oorspronkelijk bedoeld heeft, voorafgaand aan het optreden op hun albumpresentatie, in een donkere zaal, zie ik het ook prima werken. En 70 verkochte CD's is een prachtig resultaat dat dat onderstreept.

Ruud vervolgt: "Het leek mij vooral aardig spontane reacties op onze film te krijgen via jouw blog, zonder teveel uit te leggen. Daarom wilde ik ook niet onze bio er bij betrekken. Bio's staan meestal vol wapenfeiten die een spontane reactie kleuren. Wij draaien allemaal al heel wat jaartjes mee, hebben bij diverse majors onder contract gestaan en kennen het spel wel. We verdienen ook geld in de muziek. Ik vond het gewoon een erg leuk idee van je. En een mooie manier om nog wat extra aandacht te genereren voor wat je aan het doen bent met je werk.

Opmerkingen over de technische kwaliteit zijn terecht. Het spontane ervan is tegelijk ook een positieve kracht. We hebben gewoon 2 maanden alles gefilmd, het was een mooi avontuur. Je opmerking
'als je iets doet doe het dan goed' heeft bij ons vooral betrekking op de kwaliteit van het songmateriaal, de muzikanten en de productie van de plaat. Er zijn maatschappijen die veredelde demo's in de schappen leggen en er dan heel hard bij gaan staan schreeuwen dat het geweldig is. Daar kun je ons niet op betrappen. Aan schreeuwen hebben we sowieso een broertje dood. Dat past niet bij de muziek die we maken. Het hele album is tot in de puntjes verzorgd, inclusief artwork. En dat betaalt zich uit in mooie reacties van mensen die mee de diepte in willen. Die de tijd nemen. Ik vind dat de 'business' de gemiddelde luisteraar of muziekconsument zwaar onderschat. Het is natuurlijk over het algemeen een platte markt hier. De mensen die geld verdienen achter bureaus moeten ook hun hypotheek betalen, dus gaan meestal voor instant succes. Muziek uit commercials op de radio. Grote stappen snel thuis. Inhoud: nul."

Hier zegt Ruud wat mij betreft 2 hele ware dingen: de spontaniteit van het filmpje is absoluut een kracht. Die maakt het authentiek. Ook zijn opmerking over onderschatting van de luisteraar en muziekliefhebber is mij uit het hart gegrepen. Net als Ruud geloof ik dat je met mooi product en het continu bewijzen van je 'toegevoegde waarde' als band en muzikant langzaam maar zeker meer en meer muziekliefhebbers kunt overtuigen fan te worden. Geduld en investeren in de kwaliteit van je opnames, de verpakking en uiteraard je songs loont. Dat weet ik uit ervaring.

"Op wereldschaal staat ons muzikale landschap in Holland in verhouding gelijk aan hoe wij hier zelf aankijken tegen de lokale omroep van Coevorden, het plaatselijke huis aan huis krantje aldaar en het bandje van de buurjongen", aldus Ruud. "Waarmee ik niets af wil doen aan de kwaliteit van wat in Nederland gemaakt wordt, noch aan Coevorden, noch de krant of de buurjongen. Maar wij zijn wel beretrots dat we met iemand van het kaliber Oz Fritz hebben kunnen werken (Grammy met Tom Waits). Iemand met een enorme staat van dienst die voor de inhoud gaat en niet voor de babbel. Hij mag geen entertainer zijn in onze film, wat hij te zeggen heeft is best aardig en komt uit zijn hart.

Je opmerking over gemis aan achtergrondinformatie over de muziek in de film: dat is helemaal waar. In de setting waar we de film voor gebruikten voelde dat als pretentieus. Eerst maar eens de muziek naar buiten. Daarna willen we er wel over praten."

Da's waar.

En over Hyves: "Wij hebben getwijfeld of we daar op moesten, want het lijkt weinig smaakvol. Maar dan zouden we de gemiddelde bezoeker zelf ook onderschatten. En dat klopt niet. We hebben goede duurzame contacten met intelligente mensen op Hyves. Die ook nog platen kopen! Plus: een vriend die ik dik 20 jaar niet had gezien, stond ineens vooraan bij een optreden, door Hyves. Mooi toch? Het gaat allemaal om mensen."

Ook zó waar. En Pim is dat met hem eens. Ruud heeft het laatste woord:

"Dat onze case maar mag inspireren. Maak muziek met je hart. En zorg er alsjeblieft met z'n allen voor dat promotie niet belangrijker wordt dan de muziek zelf. Die beweging is nu gaande. Als je shockeert ben je zo in het nieuws. Als je gewoon iets moois maakt is niemand geïnteresseerd bij de omroepen. Niet goed. Dus huur een prof in voor je promotie als je kunt. En blijf inderdaad dicht bij jezelf. Ik zal Niels ook eens bellen."

Doe dat, Ruud. Vertel me dan gelijk hoe het concreet is afgelopen met jullie contacten met major platenmaatschappijen. Daar ben ik best benieuwd naar in deze tijden, zeker als ik lees dat jullie daar allemaal eerder ervaring mee hebben (gehad). In de reacties bij deze post vind je de data van een aantal optredens van Cloudmachine + reacties op hun derde album. Niet misselijk! Dank voor je verhelderende en nuttige weerwoord, Ruud. Morgen dan echt The Medics, gevolgd door Stairs To Nowhere op vrijdag.

19 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó: J.B. Dazen - feedback

Singer/songwriter J.B. Dazen (Jan voor z'n vrienden) had vorige week een kort maar krachtig verhaal voor mijn blog. Mijn feedback houd ik vandaag ook kort en krachtig, na mijn verhaal van gisteren. Toen besprak ik Cloudmachine's grotere ambities, waarvoor ze met een eigengemaakt Making Of-filmpje een bijpassende vorm zochten.

Jans ambities lijken me bescheidener. Met de vorm en inhoud van zijn verhaal sluit hij daarbij aan: binnen 1 alinea komt hij tot de kern. Vooral de zinsnede 'binnen het tijdsbestek van één treinreis' maakt op een prettige, bijna achteloze manier duidelijk hoe snel inspiratie kan komen en hoe Jan daarmee aan de slag ging. Ik ben direct geïntrigeerd door zijn concept.

In de reacties onder Jans stuk van vorige week wordt enige twijfel geuit over de vormgeving, het 'olijke huisje'. Na het lezen van die 1e alinea vond ik de tekening prima passen; opnieuw op een prettige manier bescheiden. Dat gevoel wordt versterkt door de volgende 2 alinea's, waar Jan zijn idee concreet en op een originele manier invult. Een invulling die direct nieuwsgierig maakt naar het muzikale resultaat. De opmerking "geen gesimuleerde rockband die toch nèt niet rockt" getuigt van inzicht, ervaring met opnemen (dat geeft vertrouwen) en het feit dat Jan duidelijke keuzes heeft gemaakt. Juist ook om sommige dingen bewust niet te doen. Gisteren vertelde ik al dat 'nee' zeggen soms belangrijker is dan 'ja'. Jan rondt zijn verhaal passend af: zijn huisgemaakte muziek voorziet hij van huisgemaakte clips.

Ik heb niet het idee dat Jans doelstellingen bij Pinkpop, de playlist van Q Music of een optreden in Life & Cooking liggen. Hij raakte geïnspireerd, werkte het oorspronkelijke idee uit en beperkte zichzelf. Voor alle beslissingen en uitwerkingen vormde de muziek de basis. In 1 woord samengevat klinkt zijn hele verhaal 'logisch', zie je zijn beweegredenen en is het geheel op een subtiele manier origineel én leuk. Nogmaals: de daglijst van 3FM zal hij er niet mee halen, maar met zijn muziek als basis en een promotionele uitwerking die daar, in al z'n bescheidenheid, logisch uit volgt, ben ik enthousiast over Jans aanpak. Hoogstens zou hij wat meer songs en clips in een hoger tempo kunnen opnemen (voor fans en volgers blijft nieuwe muziek de hoofdprijs!) en op meer kanalen en platforms zijn ideeën en acties onder de aandacht brengen (Twitter, Facebook, Last.fm uitbreiden, zijn muziek op iTunes beschikbaar maken). Goed voor de bezoekcijfers! Ook moet hij snel een eigen website openen waar alle muziek, clips en nieuwtjes als eerste te horen en te vinden zijn. Lees hier waarom. Meer tips over de inzet van sociale netwerken voor je muziek vind je in de Grote Prijs- en Klinkt als-series op dit blog (steeds onderaan beginnen met lezen).

Morgen The Medics.

18 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó: Cloudmachine - feedback

Cloudmachine was vorige week de eerste band die reageerde op mijn oproep (halverwege, onder het kopje ACTIE). Dit was hun inzending, volledig en ongewijzigd geplaatst op dit blog. Deze werd vergezeld door een biografie, maar zanger Ruud Houweling vroeg me daar niet op te reageren. Wel handig voor wat achtergrondinformatie.

Zoals beloofd deze week concrete feedback op Cloudmachine's Making Of-filmpje en de andere posts van vorige week. Daarbij ben ik kritisch en eerlijk, omdat ik geloof dat bands en lezers daar het meeste aan hebben. Disclaimer: ik realiseer me dat geschreven kritiek vaak ongenuanceerder overkomt dan bedoelt. Mijn opmerkingen in deze en de andere posts deze week zijn oprecht opbouwend bedoeld, zelfs als dat soms anders lijkt door een scherpe EHPO-kwinkslag. Verder is wat hier staat slechts een mening. Smaken verschillen, ik heb niet het buskruit uitgevonden, ben niet slimmer dan je zelf bent, maar kan als neutrale buitenstaander soms de vinger op de zere plek leggen. Soms ook niet. Doe ermee wat je wilt.

Cloudmachine dan. Het idee van een Making Of-filmpje is op zich origineel. Ik vraag me wel af wie tegenwoordig nog de tijd neemt om bijna 10 minuten naar een filmpje van een relatief onbekende band te kijken? Ik doe dat alleen met bands en artiesten waar ik écht in geïnteresseerd ben of filmpjes die me uitdrukkelijk worden aanbevolen door mensen die ik vertrouw. Een 3 minuten teaser is daarom een goed idee, maar misschien niet genoeg? Ik acht de kans namelijk groot dat die '10 minuten hobbel' funest blijkt voor de impact van het filmpje: potentieel publiek begint er niet eens aan en dan is de uiteindelijke impact gering.

Dat gezegd hebbende, is het een aardig filmpje. De sfeer van het heen en weer reizen en opnemen komen over. En het begint, heel slim, met het opvallendste nieuwsfeit over dit derde album van Cloudmachine: producer Oz Fritz (Tom Waits, Bill Laswell, Primus). Maar Oz is niet de meest spectaculaire spreker en daarmee mogelijk nóg een reden waarom mensen voortijdig afhaken bij het filmpje. Jammer, want dan missen ze impressies en fragmenten van de opnamen van "Safe Haven", die nieuwsgierig maken naar de complete track. Fraai.

De 3 minuten daarna, vooral gevuld met inwisselbare beelden van opnamen en studiobeelden, verlies ik mijn aandacht. Jammer ook dat de beelden van de geïnterviewden en vooral het geluid hier en daar erg te wensen over laten, zeker over de matige speakers van mijn laptop. Ik weet het: open deuren die iedereen kan zien en horen, maar je doet iets goed of je doet het niet. Wanneer je gaat voor een kwalitatieve uitstraling, zit 'em dat ook (juist!) in de details. Het opvallendste nieuwsfeit rond dit derde album van Cloudmachine, Fritz' medewerking, kan ook verteld worden in een aantrekkelijke bio. Omdat het om feitelijke informatie gaat misschien zelfs beter. Het medium film voegt daar weinig aan toe.

Ik word weer wakker als Ruud een opmerking maakt, direct nadat de opnamen van het album zijn afgerond (rond 7.30 min. in het filmpje). Daar laat hij een deel, misschien wel het achterste, van z'n tong zien. Dat is tof. Het legt wat mij betreft het belangrijkste manco van het filmpje bloot. De focus ligt op het proces, op de betrokkenen. Waarom Ruud moet schrijven wat hij schrijft, en opneemt wat hij opneemt met zijn band, blijkt wat mij betreft onvoldoende uit het filmpje. De urgentie ontbreekt; het is letterlijk een Making Of. Liever had ik een Making Why gezien.

Daarmee kom ik terug bij één van mijn stokpaardjes: welk middel je ook aangrijpt om je muziek te promoten, houd het altijd dichtbij je muziek én authentiek. Laat het promotiemiddel, het platform of medium dat je gebruikt een logische aanvulling zijn op wat je wil overbrengen. Is het bloedserieus? Maak dan geen gebruik van vluchtige media. En andersom. Richt je je op 'de serieuze muziekliefhebber' (zoals Cloudmachine volgens mij doet)? Misschien moet je Hyves dan links laten zeggen en je ballen alleen op Facebook zetten. 'Nee' zeggen is soms belangrijker dan 'ja'. Bouw een band op met je publiek, maar wees je ook bewust van het medium dat je daarvoor gebruikt. Een filmpje is op zich een opvallend idee, maar vastleggen van het proces en de spelers is onvoldoende om 10 minuten te boeien. Tenzij The Beatles weer bij elkaar komen. Laat je drijfveren zien en vooral dat je het meent: deze muziek moest gemaakt worden. Het filmpje van Cloudmachine is aardig, maar dit zie ik er helaas nauwelijks in terug.

Morgen is het J.B. Dazen's beurt. Vandaag volgen hoe het Kyteman vergaat bij z'n eerste buitenlandse avontuur in de Brusselse AB? Check Twitter. De Kyte-bus vertrekt straks om 11.15u. Voor Zuiderburen die er vanavond bij willen zijn heb ik 2 X 2 kaarten in de aanbieding. Tweet me je naam vóór 14u vandaag en ik zet je op onze gastenlijst. Tot vanavond?

17 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó (slot): Cloud Nine Echo

De voorlopig laatste inzending in deze serie. Hoe het ook alweer zat? Dat lees je halverwege hier, onder het kopje ACTIE. Hekkesluiter is Cloud Nine Echo. Kort maar krachtig?

Cloud Nine Echo, beïnvloed door vele grote songwriters als Elliott Smith, Josh Ritter, Nick Drake, Ben Folds en Bruce Springsteen “weet de luisteraar in te pakken en genadeloos mee te slepen in zijn wereld", aldus het Haarlemse Patronaat. Ivo Dinkelaar, zanger, gitarist, maar bovenal songwriter schrijft ze, in een huisje in een bos aan de rand van de duinen. Vergeet de rumoer van alledag en luister naar de stilte achter het feest. Dat is de boodschap die je bij het draaien van zijn songs zult ervaren.

Dinkelaar werkt en speelde samen met de ‘finest’ uit de Haarlemse scene: the Dollybirds, August75 en the Dutch Eagles. Maar nu dus ook solo. De debuut-EP van Cloud Nine Echo komt deze zomer uit. Check MySpace.

ZOMERACTIE: Cloud Nine Echo komt naar je toe deze zomer! Boek Cloud Nine Echo voor 1 juni 2009 en hij speelt in de maand augustus ‘anyplace, anywhere, anytime’ tegen ‘any price’. Vraag naar de voorwaarden.

Morgen de eerste feedback op deze serie, met Cloudmachine.

YouTube Orkest (maar dan anders)

Dit is f***ing cool gedaan!

Dank voor de tip, M.
Joris reageert direct met iets vergelijkbaars. Ook heel cool!

16 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó (6): Barbarella

Het weekend levert nog 2 inzendingen op in deze serie, vandaag en morgen. De dubbeldikke zaterdag-editie is geschreven door Barbarella. Op Blogger ziet het er niet half zo strak uit als zij het zelf hebben vormgegeven, zie hier. De heren hebben het nog 'ver-Bloggerd', maar ik kreeg het er op de een of andere manier niet op. Vreemd. Dan maar zo. De inhoud is hetzelfde, nu als platte tekst op EHPO:

Barbarella is een rock band uit Nijmegen. De band bestaat sinds 2006 en presenteerde in 2008 zijn debuut EP: Neon City. De reacties zijn zeer positief:
  • Eric Corton draait Neon City op 3FM
  • Barbarella is geselecteerd voor de Popronde 2009
  • Musicmaker geeft Neon City 4 van 5 sterren (‘…verdomde lekker…’)
  • 3voor12 noemt de plaat 'lineaalstrak en moddervet'
  • LiveXS selecteert Barbarella in maart als Local Hero
  • Diverse buitenlandse blogs en sites besteden aandacht aan Barbarella en Neon City, zoals onder andere hier, hier, hier, hier, hier en hier
  • Tevens wordt de band in binnen- en buitenland op verschillende (online) radiostations gedraaid
  • Fret maakt Neon City 'Demo van de maand'
De CD, met artwork van de Italiaanse kunstenaar Adriano De Vincentiis, is (gratis) te downloaden via Mininova, Last FM en natuurlijk via Bandcamp en is inmiddels reeds vele duizenden malen gedownload.




De link met jaren ’60 en ’70 hardrock is overduidelijk. Maar invloeden uit de pop, punk, grunge en boven alles: stoner zijn aanwezig. Gooi Queens of the Stone Age, Foo Fighters, Deep Purple, Guns ‘n’ Roses en Stone Temple Pilots in een blender en je krijgt een redelijk idee. 


Het is Modern Times Rock ‘n’ Roll: stevige rock in strakke songs. Luister en oordeel zelf.



Meer weten?
 Kijk op WWW.BARBARELLA-ROCKS.COM 
voor live- en cd recensies, interviews, foto’s en muziek. Of mail Barbarella op info@barbarella-rocks.com.



Natuurlijk is Barbarella ook te vinden op:
Last fm | Hyves | Myspace | Facebook.

Barbarella Live:

05/06/09: Merleyn - Nijmegen | 06/06/09: Elektra - Sliedrecht | 19/07/09: Dieksiepop - Haarle | 3e week juli: Affaire - Nijmegen | Najaar 2009: Popronde

Neon City review Fret Magazine 

januari 2009


Een strip, een film, een sekssymbool, een legendarisch frietkot in Amsterdam en waarschijnlijk ook nog wel een paar daarbuiten – maar een band die Barbarella heet, die hadden we nog niet. Maar nu dus dan toch!
En wat voor een.



Een viertal uit Nijmegen dat met een mix van garagerock, glamrock, hardrock, poppunk, grunge, rock-’n-roll en vooral stoner aardig van leer trekt. Waar je bij stoner zoals gebruikelijk vooral aan langzame en meeslepende loodzware riffs denkt, gebruikt Barbarella die riffs voortvarend en in een stevig opgevoerd tempo. De metalen hamer-logica van de stoner wordt hier ingezet voor een hoger doel dan alleen maar het martelen met verzengende, bloedhete gitaaraf-ranselingen, namelijk het maken van een perfect liedje. Wat dat betreft zit Barbarella meer in de richting van pop dan gebruikelijk en dat is dan ook gelijk hun grote kracht. Niet dat de nummers aan intensiteit inboeten, maar de combinatie van stonerrock met puntige, afgeronde songs werkt verfrissend en verslavend. Het gaspedaal wordt daarbij ook nog eens flink ingetrapt waardoor energieke rock-’n-roll het geheel wat extra vaart geeft.



Echte muziekliefhebbers zijn ze waarschijnlijk, die mannen van Barbarella, want ze kennen hun klassiekers en voegen aan de enorme lijst invloeden die in hun eigen muziek doorklinken ook nog eens psychedelica en punk toe. En daar destilleren ze dus hun eigen brouwsel uit dat ze ‘echte moderne tijd rock-’n-roll’ noemen. Daar is elk woord van waar.



door: Arjan van Sorg

Dank, heren van Barbarella! Morgen Cloud Nine Echo. Tot dan.

15 mei 2009

Promo op EHPO doe je zó (5): Stairs To Nowhere

Next up in deze serie: Stairs To Nowhere. Ooit hadden ze een paar akkefietjes in het leegstaande Muziekcentrum Vredenburg. Daar zit een visie achter, blijkt nu:

We are Stairs to Nowhere.

We play Garagerock Extraordinaire with sounds found in old abandoned factories and words carved in wooden floors...

We feel that if something is worth doing, it’s worth doing yourself… by hand. That's why we painted this presentation on a large piece of wood and dropped it on the front steps of mr. Aalberts' residence.

The CD you see is our first album, it's called 'Adieu Delicate Atheist'. It has been very well received by the Dutch press. We have posted some pressquotes on our MySpace.

The entire album is available as a free download at Bandcamp and you can also buy a hand-painted hardcopy at our shows or at the local recordstore.


If you like, you can follow us around on Twitter or leave a comment on our website.

But we do other things too. In between shows we find deserted places to play. Here are some photographs from our last expedition:


A while ago we broke into the legendary concert hall Vredenburg, where we played a song called Urban Riots. The Next Best Band filmcrew joined us in Vredenburg and posted the footage online. The mayor didn't think much of it and local authorities sued, but we got away with it in the end. Here's the video that nearly got us into a load of trouble:


Thank you and see you around.

Stairs to Nowhere
website
myspace
bandcamp
youtube
twitter
flickr

De jongens van Stairs To Nowhere hebben naast inhoud ook oog voor vorm; da's duidelijk. De vormgeving van dit standaard blog laat al die malle fratsen, regelafstanden en lettertypes in hun bio echter niet toe. Spijtig, want vormgeving zegt soms veel over de visie en ideeën van een band. Dit geldt ook voor de inzending van morgen.

Dank voor jullie bijdrage. Stairs To Nowhere is ondertussen op zoek naar een nieuwe bassist. Ze zijn veeleisend, maar wat let je? Volgende week roep ik wat over bovenstaand verhaal, maar trek je daar vooral niet teveel van aan ;-) Dit weekend nog 2 nagekomen berichten in deze serie, om te beginnen Barbarella.