- Je weet: dit blog jubelt maar door over de voordelen van nieuwe media en sociale platforms in relatie tot (jouw) muziek. Het kost je bakken met tijd, maar levert het ook iets op? Ik denk heel veel en dat leg ik hier continu uit. Fijn dat een gedetailleerde analyse op het blog van Google Analytics (incl. statistieken, grafieken en cijfers) laat zien wat internet en sociale platforms concreet betekenen voor bijv. het Lollapalooza-festival. Google Analytics hangt ook aan deze site (zie hier) en hun korte, boeiende verhaal spreekt voor zich. Lezen! Google heeft ook een cursus Google Analytics met een heus examen en diploma. Dank voor de tips, Okke.
- Meer Google: Kicks For Free en NieuweMedia.blog.nl bloggen over hun .pdf-document 'Search Engine Optimization Starter Guide’, waarmee je de vindbaarheid van content op je site (je muziek dus) optimaliseert. Hup, halen!
- Who's listening? Bondige post met Twitter-tips voor muzikanten.
- Danger Mouse' nieuwe album komt met een boekje van 100 pagina's, maar een lege CD! Ben nú al nieuwsgierig. Immers: alles wat niet mag, is per definitie spannend. Zelfs al is het een stunt.
- Vijf redenen waarom Mininova wel/niet moet filteren (via MOMI).
- Kate Perry belt je terug.
- Spannend initiatief, op punt van lanceren: 100.000 Fans. Uiteraard geïnspireerd op dit bekende artikel. Wat weer leidde tot deze aanvulling en discussie. Boeiend om in de gaten te houden; ik sta al op de mailing list.
- Sodeju! Wat een heerlijk kritisch en tegelijk inspirerend artikel dat de voordelen, nadelen én de toekomst van alles zelf doen als muzikant uitvoerig belicht. Misschien wel de * Klapperrr Van De Week * op dit blog! The Future of Music. Dank, Marcel!
- Mijn idee: dat die vermeende crisis, in de muziekindustrie en daarbuiten, creativiteit stimuleert. Niet alleen de muziek zelf, maar ook de wijze waarop die aan de man wordt gebracht. Het Radiohead-voorbeeld komt natuurlijk langs (en terecht), ook in dit artikel dat uitlegt hoe invloedrijk dat business model is geweest. En nog is.
- Als onderzoeker aan de Universiteit van Utrecht kwam Koos Zwaan hier eerder aan het woord. Samen met zijn collega’s Tom ter Bogt en Quinten Raaijmakers onderzocht hij welke factoren bijdragen aan het succes van een popmuzikant. Zij testten de persoonlijkheid van 340 muzikanten en zochten naar de factoren die er echt toe doen. Resultaat: een eigen website is belangrijk, net als een uitgebreid netwerk. “Muzikanten die hebben geïnvesteerd in een website en die veel professionele contacten hebben, zijn succesvoller”, aldus Koos c.s. Wetenschap!
- Bob legt afgelopen week weer 2 dingen geweldig uit: 1. Hoe streaming (lees: Spotify) de toekomst van de muziekindustrie is en 2. Hoe je als muzikant met hard en slim werken je eigen niche creëert, publiek trekt en je broek ophoudt. Had jij ooit van Jonathan Coulton gehoord? Ik niet. Maar voor zijn portemonnee en het aantal zalen dat hij uitverkoopt maakt dat geen barst uit. Eigen koers, eigen niche, eigen publiek. Opnieuw: de toekomst.
- Steve Knopper schreef Appetite For Self-Destruction, dat ik aandachtig uitlas op Ameland. Daarover later meer, voor nu een podcast met de schrijver.
- Ash brengt vanaf september iedere 2 weken een nieuwe single uit, 26 in totaal. Nu is dit trio altijd beter geweest in 3 dan in 45 minuten, dus dit zou wel eens een leuk jaar kunnen worden!
Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt. Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
22 mei 2009
Wilde ideeën & nieuwe muziek (19)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Is je blogtitel eigenlijk nog wel on point? 'Plaatopnamen', da's toch heul ouderwetsch? Als ik Bob goed lees, zou 't Save Our Streaming moeten zijn.
Of, anders gesteld, waarom zou je als band/artiest nu nog een plaat (als in: een fysiek album, vinyl of cd) opnemen? Vooruit, de dood van het album is al vaker afgekondigd (maar niemand die zich er wat van aan trok), en tuurlijk, dankzij tinternet worden vooral liedjes geconsumeerd, maar kijk eens een paar jaar naar veuren: wat is de toekomst van 't album, in welke vorm dan ook?
U heeft een punt, meneer Guuzbourg. Dat 'plaatopnamen' is bewust een tikje ouderwets, maar dreigt inmiddels achterhaald te worden. Da's niet de bedoeling.
Die fysieke release is inderdaad steeds minder belangrijk, maar voor de meeste van jouw collega's nog steeds de belangrijkste aanleiding om de pen op het juiste moment te pakken. Daarmee creëer je als band toch het o zo belangrijke 'momentum'. Het is dus eigenlijk jullie schuld ;-)
En in de complete mix van dingen die je als muzikant kunt aanbieden, is die fysieke release voorlopig nog wel belangrijk, denk ik. Er is bij een bepaalde groep nog even behoefte aan iets 'echts', iets om vast te pakken. Cloudmachine en nu weer De Fakkelbrigade (ook Hotel) tonen aan dat het soms nog wel de moeite loont om in mooi fysiek product te investeren. Maar hoe lang nog?
Zin om er een fraaie verhandeling voor dit blog over te schrijven, Guuz?
Schilders waren in voorgaande eeuwen - voor 1850, bedoel ik dan - de fotografen van hun tijd. Na introductie van de fotografie is het schilderen gebleven - als schilderkunst. Hetzelfde zie je nu met de geluidsdrager. Voor de 'gewone consument', die een bekend liedje wil meebrullen of een housebeat door z'n huis/auto wil laten beuken is een download prima. Het - toegegeven - selecte groepje liefhebbers dat muziek als kunstuiting wil beschouwen zal aal een fusieke geluidsdrager in welke vorm dan ook blijven hechten - zoals de galeries ook nog vol hangen met schilderijen. Alleen zal het bij die geluidsdragers steeds minder om 'mainstream/wegwerp/fastfood-pop' gaan.
De cd als Rembrandt. Met die gedachte gaan we het weekend in!
Wat Peter Bruyn daar zegt schrik ik van. Vooral omdat ik bang ben dat 'ie misschien gelijk heeft ook.
De meeste mensen die muziek consumeren, luisteren er niet meer echt naar. Hoe veel 'normale' mensen gaan bijvoorbeeld nog eens zitten om een plaat te beluisteren. Muziek wordt tegenwoordig voornamelijk gebruikt als een soundtrack voor je leven, niet meer als beleving op zich.
Gaan we dan richting een muzikale elite, ook op het gebied van goeie pop/rock/indie etc, net zoals dat met klassiek en jazz in het verleden is gebeurd?
Een reactie posten