19 april 2012

De platenzaak die mijn leven veranderde (10)

@BertramMourits, gitarist van de ter ziele Yearlings, redacteur bij Atlas Contact en samen met Pieter Steinz schrijver van Luisteren & Cetera (over popmuziek in de jaren '70) vertelt over de platenzaak die zíjn leven veranderde:

'Mijn eerste platenwinkel was Roos in Hilversum. Er waren luistercabines, ze waren niet te beroerd singeltjes te draaien, het B-kantje ook. Roos was al verdwenen voordat het gewoon werd dat platenzaken verdwenen. Maar ik had niet te mopperen, als Hilversummer, toen Gerard Kamer en Gerard Endenburg een platenwinkel in de Leeuwenstraat begonnen. Ik had de tijd tussen Roos en ’t Oor gevuld met V&D en Free Record Shop en zo best een aardige platenverzameling opgebouwd, vond ik zelf. Maar de wereld was veel groter, bleek toen opeens ’t Oor in Hilversum verscheen, een donkere winkel met een trappetje achterin, een bakje Nieuw (waar nooit iets in stond dat ik al kende), waar shag werd gerookt, koffie gedronken, en waar opvallend vaak reggae of oude soul klonk.

Drie herinneringen: ik kocht Going for the One, van Yes, de enige plaat van deze band die nog aan mijn verzameling ontbrak. Kamer overhandigde me met enige verbazing mijn bestelling, en toen klaarde zijn gezicht op:
“Ja, dit vond ik mooi toen ik 16 was”. Ik was 15.

De tweede: toen ik kritisch door mijn lp’s was gegaan in een poging wat snel geld bij elkaar te graaien voor nieuwe muziek, besloot ik om mijn David Bowie-lp’s te verkopen. Bowie, dat had ik goed gevonden toen ik 13 was, dus dat kon nu wel weg. Met een meewarige blik zei Endenburg:
“Ja hoor, die wil ik best neerzetten. Maar over een paar jaar heb je spijt. Dus doe mij een plezier, en neem ze weer mee naar huis.”

De laatste: ik kwam een donderdagavond binnen en het leek wel alsof er op me was gewacht: “Hier, ga zitten, doe de koptelefoon op. Deze cd ga je kopen” (ik was inmiddels 18). Rumor & Sigh was het, de eerste plaat van Richard Thompson die ik hoorde.

Een maand terug was ik weer eens in Hilversum. Ik liep door de Leeuwenstraat, volkomen voorbereid om te zien dat ook dit wel weer voorbij zou zijn gegaan. Niks daarvan. ’t Oor floreert. Het was er druk, het was er gezellig, er stond in de bak Nieuw van alles dat ik niet kende.'


Zaterdag is het Record Store Day, zo'n 200 optredens in 80 Nederlandse platenzaken (mijn 2 X 3 tips voor die dag vind je hier). The record shops that shaped our lives, een fraai artikel in The Guardian, bracht Guuz op het idee van een Nederlandse variant, deze hele week te lezen op EHPO.

2 opmerkingen:

Dick.1952 zei

Ik downloadde net een foto van platenzaak Roos, direct naast De Gooise Wijnhandel. Herinneringen kwamen weer terug, uit de mulo direct naar Roos om de Top 10 te beluisteren die uit een kastje kwamen dat aan de muur bevestigd was. Kopers van klassiek mochten in een luisterhokje luisteren, beat-liefhebbers moesten het doen met een koptelefoon.

Groet,
Dick van Aggelen.

Anoniem zei

ja verdomd, er waren luisterhokjes; inderdaad nooit in geweest, 'wij' hingen aan de telefoonhoorntjes